Eenhoorn

Foto: Anouschka Lageweg -Oosterveer

"Ik ben Noa, een eenling. Dit ben ik vanwege mijn eenhoorn, denk ik. En mijn unieke eigenschap draag ik met trots met mij mee. Veel roedelgenoten vinden mij een beetje eng of bedreigend. Puur gebaseerd op wat ze aan de buitenkant zien. Maar dit heeft niets met mijn persoonlijkheid te maken. Ik ben gewoon mezelf en wil dat ook blijven! Mijn roedelgenoten doen doordat ik er niet als hun uitzie, soms heel raar tegen mij. Puur omdat dit niet bij het doorsnee denkbeeld over uiterlijk past. En daar heb ik best wel last van!"

"Vreemde herten vragen ook vaak aan mij of ik een jongen of een meisje ben. Zouden de vragers zelf door hebben dat deze vraag een enorme reflectie is van hun eigen overtuiging? Een afspiegeling van een norm hoe een hert, een man, vrouw of jongere eruit moet zien. Gelukkig voedt mijn moeder mij anders op. Ik vind zo`n vraag trouwens echt een hoofdpijn vraag, die zeker niet veroorzaakt wordt door mijn prachtige eenhoorn." 

"Toen ik jonger was had ik er veel last van. Maar ik weet zelf dat ik van binnen niet anders ben dan de rest... Of misschien ook juist wel, door deze ervaring... Doordat ik er anders uit zie, denken mensen dat ik anders ben. Ik zie dat ook bij andere herten die niet een doorsnee-uiterlijk hebben, zoals een witte vlek of een totaal andere kleur. Nog nooit ben ik een andere eenhoorn tegengekomen, wat mij ook wel een heel bijzonder gevoel geeft... Maar even terugkomend op het anders zijn: Ik merk bij herten met een afwijkend uiterlijk, dat ze vaak meer begripvol zijn naar elkaar en anderen toe. Minder snel een oordeel over anderen hebben. Ik vraag me wel eens af of je een uitzonderlijk uiterlijk moet hebben om deze eigenschap te hebben."

Noa is content met haar scherpzinnigheid. Zou haar dit minder eenling maken?