3/3/2023 3 Comments De (t)huismusfoto: Stijn Paulusma ![]() Jan de Thuismus zit rustig thuis op zijn favoriete tak. Gezellig in zijn eigen vertrouwde buurt tjilpend met de familie Doorsnee. Jan: "Wij mussen zijn nogal gehecht aan onze eigen plek en aan bekende soortgenoten, zo zijn wij nu eenmaal. Als het goed is, is er voor ons geen reden om weg te gaan of verder te kijken. Wij voelen ons eigenlijk prima thuis bij huizen met mooie tuinen, de juiste daken voor nesten, en in de natuur... als er maar genoeg beschutte plekjes zijn om ons terug te trekken. Wij stellen onze privacy erg op prijs. Soms hoor ik dat mensen daar moeilijk over doen onderling en hebben zij zelfs wetten nodig om hun privacy te waarborgen. Als dat nou echt nodig is... Wij doen niet zo moeilijk gelukkig." "Mijn opa en overgrootvader woonden hier ook al op de Veluwe. Wij zijn hier dus al veel generaties lang en nestelen iedere keer op dezelfde plek. Daar houden wij van. Wij houden ook van mensen die honkvast zijn... Wij houden niet van verhuizende mensen. Je weet nooit wat de nieuwe bewoner met ons huis en onze tuin gaat doen. Het voelt echt als ons. Mensen zijn slechts passanten." Net zoals sommige andere vogelsoorten. meldt Jan: "Er zijn vogels die trekken met de seizoenen mee, of er zijn er die juist constant van plek verhuizen. Nou dat is niets voor ons thuismussen hoor." Al hippend gaat Mus Jan verder: "Wij zien ook de kwaliteiten in van deze migrerende vogelsoorten hoor, maar we zijn gewoon blij met ons eigen manier van leven. Zo denken andere vogels trouwens ook, je geeft toch de voorkeur aan je eigen levensstijl..." Er komt net een mens wat brood strooien. Zenuwachtig hipt Jan weer van takje naar takje... Zijn vrienden zitten meteen op de aangeboden kruimels en pikken in recordtempo alles weg. "Weet je wat het met mensen is?: Ze blijven maar bouwen en verbouwen en vaak maar voor tijdelijk gebruik, terwijl wij hier al generaties wonen en we woonden op plekken waar nu huizen en bedrijven staan. Wij mussen moeten steeds maar uitwijken, dit past niet bij ons... daarom zijn er nu helaas veel minder mussen." Terwijl wij echte thuismussen zijn en graag met de mensen leven, onze groep mussen voelt zich hier, in deze buurt, echt thuis, gesetteld dus." "Daar komt nog meer brood, van onze burenmensen ... ajuus!" En weg is Jan hij gaat volledig op in zijn eigen groep pikkende thuismussen. Hij hoopt dus naast eten op privacy en ruimte door de mensen gegund, wij hopen met Jan mee!
3 Comments
2/23/2023 0 Comments Waarom willen mensen opvallen?foto: Herman van Alfen "Om maar meteen met de boom in huis te vallen, ik ben er maar even achter gaan staan. Ik ben namelijk erg onzeker, met name over mijn uiterlijk, en eigenlijk over alles in het leven. Jerome is mijn naam. Mijn vrienden noemen mij Jerome Boom. Mensen doen alsof wij reeën allemaal hetzelfde zijn, maar we hebben ieder een eigen persoonlijkheid en een wel heel verschillend uiterlijk. Waar mensen reeën zien, onderscheiden wij familieleden, vrienden en bekenden. Wij zijn ieder uniek, zowel van karakter als van uiterlijk."
Jerome kijkt of niemand kan mee luisteren en gaat vervolgens verder op intieme toon: "Ieder van ons heeft zijn eigen unieke vachtkleur. Ik ben iets donkerder dan de meeste soortgenoten, ik val dus op binnen de groep en dat vind ik niet prettig. Daarnaast zijn mijn benen ook bovengemiddeld lang. Ik ben dus een zogenaamd buitenbeentje... als bosbewoner is dat niet plezant, dat kan ik je vertellen." "Omdat ik mij schaam voor mijn lichaam, schuil ik dus vaak achter een boom, vandaar de naam Jerome Boom. Gelukkig staan er veel bomen in het bos en mijn buitenbeentjes zijn niet op de foto te zien. Over gelijkenissen gesproken: mensen hebben ook niet allemaal dezelfde kleur en lengte. Wij reeën hebben het daar weleens over. Wij zien duidelijk verschil. Wat wij makkelijk waar te nemen vinden, is dat mensen vooral veel verschillende kleuren hebben, soms zelfs kakelbont geverfd zijn. Wij reeën kunnen ons hier niets bij voorstellen. Wij willen het liefst allemaal op elkaar lijken en juist niet opvallen. Dàt geeft verbondenheid. Bij mensen lijkt het net omgekeerd, dus alsof ze alleemaal heel verschillend willen zijn en enorm willen opvallen." Wij reeën vragen ons af waarom mensen zoveel moeite doen om er verschillend uit te zien, het lijkt of de mensen totaal geen verbondenheid voelen. Wij zouden hier enorm onzeker van worden, maar mensen blijkbaar niet. Of zijn ze juist zo verschillend omdat ze zo onzeker zijn en daardoor op moeten vallen, uniek mòeten zijn?" 2/21/2023 3 Comments Een wereldwijde trend?Foto: Cindy Raaijmakers ![]() Vanwege hun schutkleuren zijn deze Hindes bijna niet waar te nemen. Aan de koppies van de dieren valt nog wel af te lezen dat ze verbaasd zijn en dat ze zich misschien zelfs betrapt voelen. Kwestie van een goed geweten denk je dan... Liese de leidhinde: "Dit is een groep Hindes. Ze hebben net één van hun vriendinnen uitgelachen en uitgescholden, omdat ze een andere mening heeft en nogal dun is." Nu staan ze samen op een veilige afstand te kijken. Als groep voelen ze zich heel sterk. Zij vervolgt een beetje emotioneel nu: "Deze jonge Hindes moeten echter nog wel wat gedragsregels leren." Liese slaakt een diepe zucht en gaat verder: "Ik weet ook niet wat hier in het grote bos gaande is de laatste tijd. De herten lijken zich steeds brutaler te gaan gedragen, of misschien zelfs wel respectloser. Dat gedrag lijkt wel gebruikelijker tegenwoordig hè... Zowel naar elkaar, als naar mij....pfff.." Als Leidhinde heeft Liese de belangrijke taak om iedereen op zijn of haar gedrag aan te spreken. "Maar tussen jou en mij gezegd: 'Ik ben er de laatste tijd enorm druk mee en het lijkt steeds erger te worden'....." Liese kijkt met haar struise blik naar de groep Hindes. "Kijk ze voelen zich heel stoer, alsof ze een overwinning hebben behaald. Ze snappen niet dat hun houding vol minachting is tegenover hun vriendin. Ik vind het allerergst nog, dat ze niet eens het besef hebben dat het getoonde gedrag echt niet kàn. Bovendien kunnen de dames daarbij ook nog eens zóveel zwammen om hun absurde attitude recht te breien en zich oh zo volslagen dapper te voelen. Hier word ik als verantwoordelijke Hinde simpelweg verdrietig van. Daarnaast valt er nog veel te leren voor deze Hindes over wat vriendschap nu echt betekent." Liese: "Wij zijn, net zoals alle Hertachtigen vluchtdieren, dat zou ik dus ook liever anders zien. Wij hebben elkaar gewoon nodig, we zijn roedeldieren. Wij herten horen elkaar te steunen en niet af te kraken. Door dit gedrag, wat ik ook bij mensen zie hoor, maken wij ons als groep zwak. Als er onenigheid binnen onze groep heerst, zijn we een makkelijke prooi voor bijvoorbeeld de wolf, de lynx die eraan komt in ons land, en de menselijke jager. Het besef dat we samen meer kunnen bereiken, is nog ver te zoeken op dit moment. Ik hoop dat mensen dat eerder onder de knie hebben!" 2/12/2023 1 Comment Waardering?!foto: Paul Klein ![]() .Op de Veluwe loopt een aantal roedels wolven rond. Hier zie je Midas. "De naam heb ik natuurlijk niet zelf bedacht, maar daar wilde ik het eigenlijk ook niet over hebben. Wat mijn wolvenhart raakt is dat wij bij de mensen snel de gebeten hond zijn. Onze meerwaarde en kwaliteiten worden doorgaans te weinig gewaardeerd en begrepen. Dit verlangen om op waarde geschat te worden, heeft natuurlijk ook met mijn Roedelgevoel te maken." Midas draaft stevig door, terwijl hij zijn gedachten verder uiteenzet. "Wij wolven kijken naar onze roedel en hoe een ieder zijn of haar kwaliteiten kan inzetten voor ons gezamenlijk. Wij wolven denken in: Ons en niet in ik. Wij Wolven hebben elkaar nodig om te overleven, maar ook om volledig onszelf te kunnen zijn. Zonder elkaar zijn we eenzaam en lopen we wat verloren rond." foto: Paul Klein ![]() Midas krabt even aan zijn kop "Wij wolven kijken naar elkaars kwaliteiten en gunnen elkaar ook de positie die het beste past bij de persoon. Iedereen heeft zijn of haar eigen plek en wordt gewaardeerd. Dat is prima geregeld bij onze roedels." Midas kijkt op en zegt: "Wij wolven snappen niet dat de mensen ons niet waarderen met al onze positieve kanten binnen het ecosysteem. Ik heb bovendien begrepen dat mensen elkaar zeker niet altijd waarderen zowel binnen het gezin als op het werk...". Midas relativeert eveneens: "Oké, wij moeten ook eten en kunnen niet bij de supermarkt naar binnen lopen voor een hertenbiefstuk of voor moeflonpaté Wij zijn jagers, altijd al geweest en zorgen ervoor dat de hele Wolvenroedel, onze familie, genoeg te eten krijgt. Natuurlijk! Wij weten ook heus wel dat in de gebieden waar wij rondlopen de natuur floreert.. Dit is goed voor dier en mens: Een gezonde aarde...!. De levenscyclus heeft ons nodig, Wij maken er niet voor niets deel vanuit!" Midas keert nog even zijn kop: Ten slotte: "Onze relatie met de menselijke jager is altijd een beetje moeizaam geweest, maar dat komt mede doordat wij dezelfde prooi willen hebben en opeten. Zoals ik al zei: We zijn beide jagers. Volgens ons worden menselijke jagers trouwens wel gewaardeerd. Het blijft voor ons wolven moeilijk om te begrijpen." 2/5/2023 2 Comments Waait liefde over op de mens?foto: Karin Knap-Meijer ![]() Zwanen, vaak het symbool van liefde, gratie en harmonie. Zwanen staan echter ook bekend om hun gevoelige en waarnemende aard. Ook dit paar, Ham en Sa voldoet hier allemaal aan. Sa: "Wij, mijn man en ik, gaan naar een andere, grotere plas. Het heeft geregend en dan zijn juist daar extra veel waterdiertjes. Wij zijn een tamelijk ondernemend stel en gaan graag bij verschillende watertjes kijken. Wij doen dit al een paar jaar samen." Lachend: "Mensen denken dat zwanen altijd samen blijven, maar dat is niet bij allen zo hoor." Ham neemt het woord over: "Wij hebben gewoon een ziels-connectie en dan blijf je samen, wat er ook gebeurt. wij maken ook weleens ruzie hoor, maar we maken het altijd weer goed." Sa snavelt weer verder: "Sommige zwanen hebben elk jaar een nieuwe partner, maar veel van ons blijven bij elkaar. De oorzaak voor ieder jaar een nieuwe partner? Mijn man en ik denken dat de bron in de vroege jeugd te vinden is, bijvoorbeeld of je een ouderpaar had dat ook veel rondfladderde. Wij hebben er geen oordeel over. Maar Ham en ik zijn wel gelukkig met elkaar, wij hebben ook zoveel goede gesprekken samen." Ham: "Wij zien veel vanuit de lucht en de waterkant. Wij zien veel verdriet bij de mensen en het lijkt wel of er steeds minder verbinding is tussen de mensen. Dit raakt onze gevoelige ziel... Wij zijn liever zwaan dan mens, dat is een ding dat zeker is." Sa neemt het woord weer over: "Wìj zwanen, hebben genoeg aan water en voedsel. Wil de mens niet te veel?, denken wij steeds vaker. Zou een mens niet gelukkiger zijn als hij of zij minder zou willen èn moeten?" Ham: "Misschien is de liefde bij hen dan òòk makkelijker!" 1/29/2023 0 Comments Verschillende visiesfoto: Paul Klein ![]() "Hey hoi, ik ben Albertus, Er ligt me iets op het hart wat ik graag wil delen: Edelherten zijn echte bosbewoners en er is me iets opgevallen... Wij hebben een bepaalde eigenschap gemeen met mensen. Echt waar!. Dit kan bijna ook niet anders, want we zijn allebei zoogdieren, maar over dat stuk wil ik het eigenlijk niet hebben." Albertus kijkt even trots om zich heen, alvorens hij verder gaat: "Wij Edelherten zien veel mensen. Op de een of andere manier komen ze graag bij ons in de buurt, maar het mensenvolk is erg verlegen. Ze houden namelijk altijd afstand. Wat wij overigens bijzonder prettig vinden. Wij hebben hiermee alle rust om naar de mensen te kijken. Het gaat uiteindelijk om de visie, de kijk op het leven, onze existentie." Wat Albertus dan erg opvalt is dat mensen op te delen vallen in twee soorten. De tevreden soort die door een positieve bril kijkt en de negatieve soort die altijd de zogenaamde fouten ziet. Albertus is blij met zijn heldere kijk: "Ikzelf behoor tot de positieve soort met een positieve blik." Hij wordt plots onderbroken door zijn soortgenoot... foto: Paul klein ![]() "Ja, ik neem even het woord over. Mijn naam is Clementinus. Ik behoor tot de andere groep Edelherten... Mijn maat Albertus kan makkelijke praten, maar vergeet gewoon dat er vervelende dingen gebeuren in het leven. Ik kan mij bijvoorbeeld ontzettend afgewezen voelen door ee n Hindeals ze voor een ander kiest. Als ik ergens op een mooi plekje wil gaan liggen is juist die ene plek al bezet. Of erger: Als ik honger heb zijn anderen mij geregeld voor en de meest sappige blaadjes al opgepeuzeld.! Dit zijn vervelende dingen." Clementinus gooit het ineens over een andere boeg: "Ik zie ook vaak de teleurstelling bij de mensen: Als ze ons net niet zien bijvoorbeeld tijdens een wandeling terwijl ze dit wel verwachten , of misschien nog erger voor de mens: zodra de perfecte foto van één ons mislukt is. De treurigheid die de mens dan uitstraalt, poeh. Ik zie dat en voel zo met diegene mee. Dit soort mensen snap ik veel beter en zie ik ook veel meer dan de blije en positieve." Clemetinus zucht diep.... en kijkt naar zijn vriend Albertus.... Albertus neemt nog even het woord over: "Zo zie je maar weer. De visie zegt vaak meer dan de feiten Je kunt alles positief bekijken en er de argumenten voor zoeken, ook alles negatief bestempelen. Dit is de existentiële kijk! Mensen hebben evenzo de keuze hiervoor, ik kies altijd voor de positieve kijk, de positieve mening. En jij lezer?" 1/22/2023 2 Comments Migratiefoto: Paul Klein ![]() "Trots kan ik jullie mededelen dat ik hier op het Wekeromse Zand jarenlang met mijn soortgenoten in luxe heb gewoond. Wij allen werden beschermd en, indien nodig stiekem, bijgevoerd. De tijden zijn inmiddels drastisch veranderd. Dit komt door recente migratie." Ramses steekt zijn kop in de lucht. "Wij zijn Moeflons en zijn hier ooit heen verhuisd, waarom dat weten we niet meer. Volgens de verhalen die van onze voorvaderen afkomstig zijn, is dat vanwege door mensen bedachte migratie." Ramses kucht even. "Migratie is sowieso een ingewikkeld iets voor ons, en voor de mens. Als mensen het bedenken is het vaak complex, laat staan als dieren het gaan bedenken en uitvoeren." "Wij Moeflons hebben een harde kop, maar hier krijgen we echt koppijn van. Als een groep mensen wegtrekt omdat er een gevaar is, dan is dat voor de wegtrekkende mensen fijn, bevrijdend. Maar menselijke soortgenoten in andere landen zijn er vaak niet echt blij mee. Het is onhandig, omdat er van alles geregeld moet worden en er is altijd een groep mensen die er overstuur van raakt. Niet handig. Wij Moeflons staan wel open voor nieuwe soortgenoten hoor: Welkom! Maar op dit moment zijn wij aan het overleggen om te gaan migreren. Puur voor onze veiligheid. Wij hebben hier op de Veluwe geen hoge rotsen waar we op kunnen springen voor onze veiligheid. Met de komst van de wolf missen we de rotsen nog meer. In ons thuisland hebben we volop uitwijkmogelijkheden, daar kunnen we veiligheid opzoeken. We denken gewoon weer terug te gaan." Ramses schraapt met zijn poot door het mulle zand. "Wij dieren houden van onze vrijheid en trekken graag naar gebieden waar genoeg voedsel is en waar we veilig kunnen leven. Wij snappen de wolf best hoor, die wil ook leven. Wie niet?! Ik ben benieuwd hoe de mensen gaan reageren als wij allemaal weer teruggaan naar Sardinië of Corsica waar wij oorspronkelijk vandaan komen. De wolf leefde hier in Holland tot 160 jaar geleden toch ook gewoon.." Ten slotte: "Mensen en dieren migreren van nature... Of het anderen handig uitkomt of niet. Dit zal ook in de toekomst nog wel veel vaker gebeuren. Ga daar maar gewoon van uit!" |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
January 2023
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...