Blog van de:VeluwseVerhalenverteller |
sage, legende, sprookjes, verhalen, Veluwe
7/27/2023 2 Comments Wolf houdt van schapenparfumFoto: Otto Jelsma "Bonjour, je m’appelle Loup. Ik ben hier naartoe gekomen voor de liefde. Ma chérie is het waard. Voor haar loop ik naar het einde van de wereld als het nodig is. Bij ons wolven gaat de liefde in ons lijf, onze ziel en ons systeem zitten. Onherroepelijk, onvoorwaardelijk! Als we eenmaal van iemand houden, dan gaat het ook ècht nooit meer over. Liefde blijft altijd. Mijn hart is nu van haar: Mon amour, dat is goed. Als er eenmaal liefde is kan dit ook niet meer verdwijnen. Ik kom uit Frankrijk, en verkaste via de Ardennen naar de Veluwe, Mijn afkomst is volgens mij niet moeilijk te raden. We wonen nu op de Elspeetse heide. Mijn lief heeft me Nederlands geleerd. Zij wil onze welpjes, als ze komen, ook Nederlands opvoeden. Het gaat mij bij onze kinderen niet om de taal of de cultuur. Het gaat om de liefde die ze van ons krijgen."
"We zijn net even bij een kudde wezen kijken." Loup schudt wijzend zijn kop naar rechts. "Schapen zijn zo leuk om naar te kijken. Meestal kijken we alleen maar hoor. Schaap TV, noemen mijn vrouw en ik het wel eens gekscherend. Er lopen nu twee grote en wel een beetje afschrikwekkende honden bij die kudde. En die houden niet van wolven, ze hebben ons weggejaagd. Ach, wij jagen ook graag... Zo is het leven, dan gaan we gewoon weg. Natuurlijk lusten we ook graag schaap, dat weet iedereen. Maar we hebben niet altijd honger." Loup steekt zijn neus in de lucht: "Die geur alleen al. Heerlijk! De beste parfum ter wereld die er bestaat: Schapengeur!" Hij geeft tersluiks een knipoog. "Het is hier op de Veluwe overigens heerlijk toeven: er is genoeg vers voedsel en de meeste mensen houden gelukkig afstand. Gelukkig maar, voor iedereen. Wij zijn overigens niet zo sociaal. Wij houden eigenlijk niet van mensen, ze zijn niet zo interessant: Als prooi zijn mensen dat niet, überhaupt niet. En Ik denk ook omdat wij er bekaaid zijn afgekomen in het contact met mensen. De afkeer zit inmiddels diep in onze genen, het op onze hoede zijn voor de mens ook. Over geur gesproken, nog even, mensen stinken!... Zelfs nog meer met die mensen-parfums op. Ja dat vinden wij echt. Geef mij maar schaap!" "Nou ik ga weer hoor. Het is koud. Ik ga lekker tegen mijn vrouw aankruipen, als het van haar mag! Alleen al door tegen elkaar aan te liggen voelen wij wolven de liefde voor elkaar stromen. Een soort onzichtbare energie. Dit heerlijke gevoel gun ik alle dieren!" verhalen vanuit het hart over de Veluwe
2 Comments
Petra van der Linden
7/28/2023 23:54:50
Geweldig! Wederom erg creatief!
Reply
Karin
7/31/2023 06:50:21
Superleuk. prachtig verhaal weer.
Reply
Leave a Reply. |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
Maart 2024
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...