Blog van de:VeluwseVerhalenverteller |
|
2/21/2022 2 Comments Grote - midden en kleine mollen Onze Nederlandse mollen-populatie kan grofweg in drie groepen opgedeeld worden. De grote, midden- en kleine mollen. Het formaat van het diertje heeft veel invloed op zijn positie in de mollen-maatschappij. De grote mollen, slechts 10% van de hele populatie heeft de meeste invloed, macht, bezit en de beste leefomstandigheden. Alles aan deze mollen, behalve het formaat van hun hart, is kleiner en kouder dan dat van de kleinere soortgenoten,; zelf beseffen ze dit vaak niet eens. De grote mollen voelen zich verheven boven de andere en nemen vaak beslissingen die zeer gunstig voor de eigen groep zijn, maar niet altijd voor hun soortgenoten met een ander formaat. Het ergste is dat het grootste gedeelte van de midden en de kleine mollen eigenlijk zwijgzaam toekijkt en gedwee doen wat van ze gevraagd wordt door de heersende klasse.  De midden-mollen groep was tot slechts enkele jaren geleden de grootste groep in de mollen-maatschappij. Op dit moment bestaat deze groep slechts uit 30% van de hele mollen-populatie. Hoe dat precies komt, dat weten de mollen nog niet zo goed. Vaak komt het besef pas na een aantal jaar. Deze families leven in redelijke omstandigheden en kunnen goed voor zichzelf en hun gezinnen zorgen en hebben meestal een goede opleiding gevolgd. De midden-mollen voelen het niet als eerste als er drastische veranderingen in de mollen-maatschappij plaatsvinden.... Wellicht is dit wel een eigenschap van alle mollen! Pas als de maatschappelijke veranderingen en leefomstandigheden vergevorderd zijn merken ze dit, ze leven niet voor niets veelal onder de grond, buiten het zicht van elkaar, zeker de kleinere. Die vinden elkaar meestal niet, leven solo. Klagen wel in kleine kring, dat weer wel. De grote-mollen hebben wel de macht, maar denken mogelijk niet altijd in het belang van alle mollen. Waarom hebben de grote-mollen eigenlijk de macht? Maar als er toch vragen over hun rol in de mollen-maatschappij gaan borrelen, dan komt er onrust bij de meeste mollen. Enkelingen komen in opstand en gaan kritische vragen stellen.... Dit zet nog meer mollen aan het denken. Want mollen zijn eigenlijk hele slimme wezentjes. En zien ze langzamerhand dat de kleine mollen erg veel last hebben van de slechte leefomstandigheden.  Last, but not least.... hebben we het nog even over de kleine-mollen, dit is ongeveer 60% van de mollen-bevolking. Ze hebben het zwaar en kunnen vaak niet genoeg voedsel vinden om zichzelf en hun mollen-gezin te onderhouden. De laatste paar jaren is deze groep uitgegroeid tot de grootste groep van de hele mollen-populatie.
Deze mollen hebben vaak stress en negatieve gedachtes, ook zeker naar de grote mollen toe. De grote mollen zijn volgens de kleine nogal eens de oorzaak van al hun ellende. Tevens hebben deze families enkel ongezond voedsel tot hun beschikking. Daar komt nog bovenop dat ze minder goed de weg naar de juiste mollen-hulp weten te vinden. Deze groep mollen is de laatste decennia enorm gegroeid. Eerst behoorde slechts een klein percentage tot deze groep. Maar doordat de leefomgeving en de machtsverhoudingen tussen de mollen zo veranderd zijn, komen er steeds meer kleine mollen die in erbarmelijke omstandigheden leven. Is de zwijgende, ondergrondse meerderheid de werkelijke reden dat de grote mollen steeds meer macht en betere leefomstandigheden voor zichzelf kunnen creëren? Of hebben de grote mollen een grotere trukendoos?
2 Comments
2/17/2022 3 Comments Partners in crimefoto: Paul Klein  Hier het meest roemruchte duo van de `Veluwe: Bert en Ernie. Zo heten ze echt!. De precieze lokatie geef ik niet vrij, om dit duo te beschermen. Want ondanks, of misschien juist dankzij, hun opvallende acties zijn ze erg populair.
Bert (officieel Bertus) en Ernie (officieel Ernst) zijn enorm berucht vanwege hun gave om mensen de stuipen op het lijf te jagen. Vanaf een veilige en beschutte plek gluren ze naar de mensen, en wachten het meest geschikte moment af om toe te slaan. Zoals nu ook. Achter een paar struiken zitten namelijk fotografen. Bert tegen Ernie: "Ik denk niet dat ze ons zien hoor!" Ernie snuffelt even in de lucht: "Ze ruiken in ieder geval niet zo lekker. Maar... Als jij nu een paar stappen vooruit zet, dan let iedereen op jou en niemand op mij. Vervolgens neem ik een sprintje naar de mensen toe. Ze zullen zich lam schrikken!" Beide dieren moeten grinniken bij de gedachte alleen. al. Bert zet statig en rustig een paar stappen naar voren en kijkt richting de mensen. "Nu!," zegt hij tegen Ernie, die met een vaart dreigend naar de mensen toerent. De mensen schikken enorm, sommigen rennen zelfs weg of verstijven. Als Ernie vlakbij de fotografen is, heft hij zijn kop, kijkt in het rond en loopt volledig voldaan weer terug het bos in. De mensen kijken hem lichtelijk ontdaan na. Samen met Bert hebben ze dikke pret en praten nog lang na over de angst die ze bij de mensen hebben gezien. |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
Maart 2024
Categories |
RSS-feed