De (t)huismus

foto: Stijn Paulusma

Jan de Thuismus zit rustig thuis op zijn favoriete tak. Gezellig in zijn eigen vertrouwde buurt tjilpend met de familie Doorsnee.

Jan: "Wij mussen zijn nogal gehecht aan onze eigen plek en aan bekende soortgenoten, zo zijn wij nu eenmaal. Als het goed is, is er voor ons geen reden om weg te gaan of verder te kijken. Wij voelen ons eigenlijk prima thuis bij huizen met mooie tuinen, de juiste daken voor nesten, en in de natuur... als er maar genoeg beschutte plekjes zijn om ons terug te trekken. Wij stellen onze privacy erg op prijs. Soms hoor ik dat mensen daar moeilijk over doen onderling en hebben zij zelfs wetten nodig om hun privacy te waarborgen. Als dat nou echt nodig is... Wij doen niet zo moeilijk gelukkig."

"Mijn opa en overgrootvader woonden hier ook al op de Veluwe. Wij zijn hier dus al veel generaties lang en nestelen iedere keer op dezelfde plek. Daar houden wij van. Wij houden ook van mensen die honkvast zijn... Wij houden niet van verhuizende mensen. Je weet nooit wat de nieuwe bewoner met ons huis en onze tuin gaat doen. Het voelt echt als ons. Mensen zijn slechts passanten." Net zoals sommige andere vogelsoorten. meldt Jan: "Er zijn vogels die trekken met de seizoenen mee, of er zijn er die juist constant van plek verhuizen. Nou dat is niets voor ons thuismussen hoor." Al hippend gaat Mus Jan verder: "Wij zien ook de kwaliteiten in van deze migrerende vogelsoorten hoor, maar we zijn gewoon blij met ons eigen manier van leven. Zo denken andere vogels trouwens ook, je geeft toch de voorkeur aan je eigen levensstijl..."

Er komt net een mens wat brood strooien. Zenuwachtig hipt Jan weer van takje naar takje... Zijn vrienden zitten meteen op de aangeboden kruimels en pikken in recordtempo alles weg. "Weet je wat het met mensen is?: Ze blijven maar bouwen en verbouwen en vaak maar voor tijdelijk gebruik, terwijl wij hier al generaties wonen en we woonden op plekken waar nu huizen en bedrijven staan. Wij mussen moeten steeds maar uitwijken, dit past niet bij ons... daarom zijn er nu helaas veel minder mussen." Terwijl wij echte thuismussen zijn en graag met de mensen leven, onze groep mussen voelt zich hier, in deze buurt, echt thuis, gesetteld dus."

"Daar komt nog meer brood, van onze burenmensen ... ajuus!" En weg is Jan hij gaat volledig op in zijn eigen groep pikkende  thuismussen. Hij hoopt dus naast eten op privacy en ruimte door de mensen gegund, wij hopen met Jan mee!

---