Takkewijfjes

foto: Ciny Raaijmakers

Een eend zwemt, vliegt en duikt het water in voor het nuttigen van plantjes en kleine diertjes. De meeste wilde eenden in Nederland broeden tussen het riet of op een beschut plekje op de grond in de buurt van water.

Op de Veluwe, bij Staverden om precies te zijn, leven exotische vreemdelingen, namelijk Mandarijneenden. Niet enkel het uiterlijk is anders dan andere eenden, ook enkele gewoontes zijn dat.
Zie hierboven: de hoofdrolspelers: v.l.n.r. Tuck, Puck en Duck. Zij behoren tot de Staverden Clann. Puck: "Heel, heel lang geleden zijn onze voorouders hier komen wonen. De legende vertelt ons dat onze voorvaderen vrijheidsstrijders zijn en aan de onderdrukking en vernedering van de mensen zijn ontsnapt." Duck neemt het over: "Het verleden van onderdrukking en vrijheidsberoving zit nog in ons bloed en veren, sommigen noemen het een overgedragen trauma. Vanwege ons mooie uiterlijk hebben wij vroeger ook in Nederland vaak in gevangenschap geleefd. Veelal als een huis-eend in een kooi of in een tuin" Tuck zucht opgelucht: "Wij genieten nu al weer jaren in vrijheid van deze idyllische plek bij kasteel Staverden... Vroeger werd hier ook een jonge mensen-vrouw onderdrukt, maar dat is een ander verhaal. Het verhaal van de Zware Weduwe... Wij voelen als Mandarijneend erg sterk mee met alle onderdrukten. Dat dragen wij met ons mee."

Puck: "Misschien houden we vanwege die jarenlange onderdrukking wel vast aan onze culturele gebruiken uit onze  landen van herkomst, gelegen in Oost-Azië. Graag vertel ik waarom wij hier trots op de takken staan, want ook dat doet geen andere eend. Onze vrouwen zijn namelijk takken-wijfjes... Ze bouwen de nesten in de boomholtes. Zo waren wij dat gewend, daar waar onze voorouders vandaan kwamen. Het zit gewoon in ons bloed." Tuck: "Onze takken-wijfjes broeden op de eieren in de boom, omdat daar volgens ons in broedtijd de wijfjes en de kinderen veiliger zijn dan op de grond." Duck kijkt trots, en met een verheven stem neemt hij het woord over: "Wij hechten nogal veel waarde aan onze oeroude tradities en willen deze graag vasthouden. Hier in Staverden kunnen wij volledig in vrijheid leven met onze eigen gebruiken en genieten wij van de weelde die de natuur te bieden heeft." Duck gaat verder op fluistertoon:: "Ik mag het van mijn wijfje niet zeggen, maar misschien worden onze gebruiken nog wel eens de meest gangbare hier in Staverden en nemen de Nederlandse wilde eenden onze gebruiken over. Nu broeden de Nederlanders voornamelijk in het riet, tussen struiken of op de waterrand.." Duck kijkt even schuchter om zich heen: "Hier op Staverden zijn wij rijker vertegenwoordigd dan de wilde eend. Misschien komt dat door de manier waarop onze takken-wijfjes broeden. We zijn zo minder makkelijk een prooi." Tuck: "Die wilde eenden leven hier al langer dan wij hoor, hun manier van broeden zal dus ook wel goed zijn. Maar wij kunnen altijd van elkaar leren"

Puck: "Het gaat inderdaad om samen leven. Van elkaar leren. Daar worden we allemaal slimmer van. Als we van elkaar de beste gewoontes overnemen dan kunnen we ons goed aanpassen aan de natuur en doen we het allemaal stukken beter. Wij hebben ook bepaalde gewoontes van de wilde eend overgenomen zoals hun duiktechniek. Erg behulpzaam voor het vangen van een lokaal menu!." Hij meldt even terloops voordat hij wegvliegt. "Een wereld vol gelijkwaardige eenden...een droom.!"

---