Niets is wat het lijkt,,,

foto: Paul klein

Als je met een snelle blik naar deze stoeiende runderen kijkt, dan roept dat waarschijnlijk vraagtekens op. Wat een gewaarwording... Wat zie ik nu eigenlijk?

Zijn er twee dieren te zien met ieder één oog aan deze zijde? Of is het één wezen met twee ogen? In het laatste geval wordt er vast gedacht aan een mythisch dier met een kwinkslag vanuit de Griekse Goden en half- Goden,

Ongeacht de waarneming die jij hebt, het geeft weer hoeveel invloed de persoonlijke perceptie heeft. Zo is met alles wat we gadeslaan: we bekijken het vanuit ons eigen referentiekader. Op zich niet erg.. Maar het je bewust zijn van deze perceptie is altijd handig.

Bij een tweede blik zullen de meeste kijkers twee stoeiende of vechtende runderen zien: In deze omstandigheid zie je Connor en Sean, twee jonge Galloway runderen in strijd met elkaar. Sean, de kleinste (rechts) heeft in ieder geval de grootste mond: "Ik ga winnen en duw je zo het water in". Kop tegen kop. Met zijn stem en lichaamstaal maakt Sean veel indruk... ook op zijn maatje Connor, die duidelijk groter en sterker is. Connor weet niet goed hoe hij moet omgaan met deze houding van die kleine Sean.

Na een kort moment van wikken en wegen zegt Connor ineens: "Hou op kleintje, ik ben groter en sterker." Dit had hij beter niet kunnen zeggen... Sean begint te briezen en wel op een zeer geïrriteerde toon: "Wij gaan onze krachten meten en de sterkste wint! Wie het laatst in het water belandt heeft gewonnen." Sean wacht niet op  goedkeuring van zijn dwingende voorstel, integendeel. Hij begint meteen als een dolle te duwen. Connor zucht diep en heeft eigenlijk geen zin in deze krachtmeting, maar hij zal er toch aan moeten geloven.

Connor: "Kom maar op met je kop," en hij duwt Sean een paar meter richting het water. Sean begint te schelden en te stampen. Hij doet vervolgens een stap achteruit en beukt tegen de kop van Connor, Zijn grote vriend staat even te tollen op zijn benen, de kleine Sean maakt van de gelegenheid gebruik en loopt om zijn vriend heen. Connor draait mee....

Sean lacht gemeen: "Kijk nu sta jij aan de waterkant, straks heb jij nog natte poten." Connor kijkt achter zich en went zijn kop naar het water. Op dat moment beukt Sean met een aanloopje tegen de kont van Connor aan. Om in evenwicht te blijven doet de grote sterke Connor een paar stappen naar voren...

Jawel Connor heeft als eerste natte poten! Een beetje beduusd kijkt Connor naar het water en vervolgens naar zijn poten. Sean rent als een dolle een overwinningsrondje en vertelt aan iedereen dat hij van zijn grote vriend gewonnen heeft. Een paar jonge runderen die op een afstand het tafereel hebben gadegeslagen, kijken elkaar zwijgend en veelzeggend aan. De één doet een stap opzij, de ander trapt net een vlieg weg en weer een ander draait zich toevallig om... net op het moment dat Sean in de buurt is en een enorme uitglijder maakt, zo het water in.... Proestend en snotterend komt hij weer boven en kijkt vol ongeloof en verbazing om zich heen.

Connor graast weer als vanouds: "Wat een druktemaker zeg, om niks dus!" Sean ziet ook dat anders.

Alweer een kwestie van perceptie!

---