Lentekriebels... vechtende edelherten

foto's: Herman van Alfen

De edelherten hebben onlangs hun geweien afgeworpen. De knobbels van de nieuwe zijn al zichtbaar op de koppen. Zonder gewei gaan de machtsspelletjes van de met testosteron gevulde edelhertmannen echter gewoon door, al krijgt het spel een andere fysieke invulling. Vechten met de poten, staand op de achterbenen. Een houding die mèt gewei niet eens mogelijk is. Hier op de foto's zijn Lambert en Karel aan het vechten. Het doel is niet elkaar te bezeren, maar te testen wie het sterkste is. Karel en Lambert kunnen er wat van: beide herten willen graag de baas spelen. De omringende mannen staan op de uitkijk, keurig om de vechtersbaasjes heen. Er zou eventueel gevaar kunnen dreigen, je weet maar nooit. "Kom op mannen," zegt uiteindelijk Abram; het oudste en meest wijze hert uit de groep. Die het gevecht na een poosje zat is. "Maar ik ben net aan het winnen," zegt Lambert opgewonden. "Had je gedacht," zegt Karel, terwijl hij hem een flinke klap verkoopt.

Foto's: Herman van Alfen

Abram zucht diep: "Kom eens hier allemaal, ik ga jullie een verhaal vertellen over het doel van mannen in de wereld van ons herten." Lambert en Karel geven elkaar een laatste stoot, maar gaan dan toch nieuwsgierig naar Abram. Ook zij luisteren met regelmaat ademloos naar de geheimen van het leven die hij zo goed kan onthullen. "Oke, Abram we zijn er allemaal: Vertel!," zegt de jongste van het stel opgewonden van nieuwsgierigheid.

Alle Herten staan bij Abram. "ik ben oud en ik denk  ook wel redelijk wijs. Ik zal jullie iets vertellen. Wij denken altijd dat we indruk maken op elkaar en op de vrouwtjes door te vechten en stoer te doen. Maar ik zal jullie vertellen wat ik van mijn laatste en liefste Hinde heb geleerd. Wij vechten met elkaar om indruk op elkaar te maken... Onze Hindes raken hiervan niet onder de indruk." Er wordt wat verbaasd gezucht en gekeken.
"Wat ze wel indrukwekkend vinden is ons gewei... Dus voorlopig kunnen wij de aandacht van de prachtige Hindes wel vergeten! En als wij over een paar maanden gaan Burlen met onze inmiddels grote geweien, dan kost dat vechten ons alle energie die we hebben. Deze tijd is juist bedoeld om ons vol te eten. Zodat we in de paartijd genoeg reserves hebben."                               foto: Herman van Alfen            

---

"Maar waarom willen we dan constant met elkaar vechten?" vraagt de jongste weer, die nu niets meer van het leven denkt te snappen. "Wij vinden het toch fijn om te vechten!" Alle herten zijn benieuwd naar het antwoord en zijn stiekem ook erg blij dat de jongste de vraag stelt. Dit scheelt weer in eergevoel bij de oudere mannen, wat o zo gevoelig ligt bij de herten.

Abram zucht even: "Dat is onze drang jongeman, wij doen dat graag van nature. Maar onthoud goed dat het geen indruk maakt op de dames en ontzettend veel energie kost. Deze energie  hebben wij eigenlijk niet. Nu is de tijd om veel te eten van het malse gras en reserves aan te leggen. Aan het einde van de Bronstijd zijn we allemaal uitgeput. Hoe minder energie we nu verspillen met al dat gedoe, hoe meer er straks over is voor de belangrijkste periode van het jaar. De Bronstijd, de periode om zoveel mogelijk hindes zwanger te maken. Voordat we dit kunnen doen gaan we Burlen en met onze grote geweien tegen elkaar aanslaan."

Er valt een stilte, Lambert doorbreekt deze na enkele minuten: "Dus al ik het goed begrijp verspillen we nu ons energie aan zinloos vechten?," vraagt hij wat onzeker. Abram knikt bevestigend en kijkt nog even het kringetje rond. Abram vervolgt: "Het is heel simpel mannen: bewaar je vechtlust en testosteron voor tijdens de bronst."

"Kom we gaan grazen, nu moeten we ons rond eten!" De herten gaan grazen en stoppen (althans nu) met vechten. Ze zijn stil en denken nog lang over de wijze woorden na.

Deze Edelherten wonen op Nationaal Park De Hoge Veluwe