Blog van de Veluwse verhalenverteller |
sage, legende, sprookjes, verhalen, Veluwe
foto: Paul Klein "Pjotr is mijn naam. Ik ben een Pestvogel. Ik woon normaal gesproken in het Noorden van Rusland, en heerlijk rustig is het daar, maar nu is het er eventjes te koud. Wij pestvogels kunnen goed tegen de kou, echter we hebben wel onze ondergrens hoor. Als onze vleugeltjes enkel nog kunnen bibberen van de kou in plaats van vliegen, dan is voor ons de lol er snel vanaf. en vliegen we graag naar het zuiden richting een iets warmer klimaat. Met name Nederland is dan precies koud genoeg." "Ik ben een lefgozer tussen vaak zeer verlegen maatjes en sta graag in de schijnwerpers. Waar ik mij nu bevind. Edoch mijn Nederlandse naam vind ik eigenlijk best wel een belediging. Pestvogel!? Welke pestkop heeft dit bedacht? Het ergste is dat iedereen het schijnbaar een goed idee vond en me zo is gaan noemen. Wij zitten nu met de gebakken peren. Nog even voor de volledigheid: Wij zijn angstige diertjes en pesten oprecht niemand. We hebben ook nooit de ziekte, 'De Pest,' overgebracht, al zouden we het willen, dat kunnen wij schuchtere vogeltjes niet eens." Pjotr zucht even diep, voordat hij weer verder tjilpt: "Wij hebben hier in dit warme- landje een naam meegekregen waarmee we ons niet kunnen identificeren, En wij weten ook dat we niet de enigen zijn. Natuurlijk is dat een schrale troost, maar toch! Zo is de Komondor (een hond) ook niet echt gecharmeerd van zijn naam. De naam spookdier (zo heet dus in jullie land dat harige, hoogpolige wezen, google maar eens voor een plaatje ervan) doet vermoeden dat het om een angstaanjagend wezen gaat, toch? Juist dat valt echt buitengewoon mee als je ze beter leert kennen. Om nog één dwarsstraat te noemen: het vingerdier en de neusaap voelen zich veel meer dan de lichaamsdelen waarnaar ze zijn vernoemend." "De frustratie over deze duidingsnamen heeft te maken met een gevoel van onbehagen, namelijk doordat je een bepaald etiket of een naam opgeplakt krijgt, waardoor je niet volledig jezelf kunt zijn. Dat geldt voor een ieder die ook maar iets van een stempel opgeplakt heeft gekregen! Deze problemen hebben wij in Rusland ook hoor, en niet alleen daar dus; niet dat het een geruststelling is dat het een universeel gegeven is".... Eén ding is volgens ons Pestvogels wel heel duidelijk: De mens trapt (on)bedoeld op veel zere tenen. verhalen vanuit het hart over de Veluwe
1 Comment
Karin Knap-Meijer
12/16/2023 20:29:52
Leuk verhaal weer. Trouwens de pestvogels komen ook naar ons land om de heerlijke rode en paarse besjes te eten, zodra die op zijn zijn ze weer gevlogen 😊
Reply
Leave a Reply. |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
September 2023
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...