sage, legende, sprookjes, verhalen, Veluwe
10/23/2022 0 Comments Woningnood ook bij kaboutersfoto: Paul Klein Kabouter Spillebeen heeft de naam om bovenop zijn huis heen en weer te wiebelen. Dit is natuurlijk zoals de meeste verhalen over kabouters een misvatting. Op dit moment hebben de kabouters net als de mensen woningnood! Niet omdat er meer kabouters zijn, maar omdat er minder bewoonbare paddenstoelen zijn. Dit voorjaar waren er zeer weinig paddenstoelen en giftige zijn natuurlijk onbewoonbaar. Daarnaast blijft de vliegenzwam het ideaal voor de gemiddelde kabouter. Gelukkig gaan de mensen nu zelfs het aantal vliegenzwammen in de gaten houden. Het precieze aantal is echter nog een raadsel.
Kabouter Wouter (378 jaar jong) vertelt er graag over: "Wij kabouters hebben op dit moment echt een groot probleem. Er zijn niet genoeg paddenstoelen om ons allemaal te huisvesten. Eerlijk gezegd kunnen wij het zelf ook niet zo goed geloven! NIET GENOEG PADDENSTOELEN? Wouter de kabouter krabt even aan zijn lange baard. "Van generatie op generatie zijn wij gewend dat onze woonruimte door Moeder Natuur wordt verzorgd. Moeder Aarde zorgt voor ons en wij kabouters zorgen graag voor haar. Dit liefdevol zorgen zit in ons kabouterbloed, het is ook onze levensmissie: de zorg voor Moeder Natuur! Dat weet iedereen. Waar de fabeltjes vandaan komen dat wij de afwas zouden doen voor mensen, is onbetwistbaar onzin. De mensenspullen zijn toch veel te groot voor ons. Sowieso kunnen de mensen nog wel een cursusje opruimen gebruiken... daar zijn wij kabouters dan wel weer druk mee. Achtergelaten troep in het bos opruimen. Wij kabouters zijn om meerdere redenen niet zo dol op mensen, daarom verstoppen wij ons ook meestal." Wouter kijkt even om zich heen of hij een stuk mensentroep kan aanwijzen, maar ziet zo snel niet iets... "Maar even terug naar de kern van mijn verhaal," gaat kabouter Wouter weer verder: "Moeder Aarde verandert, daar kunnen we niet omheen. Hier op de Veluwe wordt het steeds zuurder bijvoorbeeld. Wij zien het aan alle andere bosbewoners en de natuur. Moeder Aarde heeft wel vaker veranderingen doorgemaakt, dat is op zich niet zo erg: Zolang zij zich maar kan blijft herstellen en alle levende wezens zich op tijd aan de veranderingen kunnen aanpassen om te overleven." Wouter kijkt nu heel bedroefd en praat verder: "Wat veel mensen niet weten is dat onze kinderen gemiddeld zo'n 275 (mens-)jaren* bij ons wonen voordat ze volwassen zijn en op zichzelf kunnen wonen. Deze lange tijd om tot wasdom te komen maakt ons kabouters erg kwetsbaar. Ik maak me ernstig zorgen of wij kabouters het redden om ons op tijd aan te passen aan alle veranderingen in de natuur." * Dit volgens kabouter kenner Rien Poortvliet foto: Paul Klein verhalen vanuit het hart over de Veluwe
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
April 2023
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...