Wie kijkt naar wie?

Foto: Anette Witvliet

Zwijn Geert: "Het is ons bos, wij zijn hier de baas." Een hele rotte zwijnen kijkt naar een stel fietsers. Knor zegt op geruststellende toon: "Die mensen op wielen komen meestal niet echt het bos in en blijven altijd op het pad en zijn niet gevaarlijk." Geert: "En toch heb ik een hekel aan ze, het is ons bos." Mien, één van de slimmere zwijnen: "Kijk even naar de feiten knorrepot," terwijl ze Geert heel streng aan kijkt... "Feiten?" vraagt Geert. Mien knikt bevestigend. Mien: "Kunnen wij zeggen dat het ons bos is? Er leven zoveel dieren hier, en zolang die mensen op het pad blijven en zich aan de regels houden, hebben wij er eigenlijk geen last van."

De rotte zwijnen knikken bijna gelijk, vanwege de wijze woorden van Mien. De fietsers zetten van schrik een stap achteruit, als reactie op het synchroon knikken. In de tussentijd kijkt de zwijnengroep naar de nieuwsgierige mensen. Mien: "Kijk eens goed, de mensen blijven op het pad, zij kijken enkel vol bewondering naar ons." Mien houd even haar adem in en gaat op geheimzinnige toon verder: "Om eerlijk te zijn, die mensen wil ik ook wel eens beter bekijken. Willen jullie niet iets mèèr van ze weten? Het zijn echt rare wezens. Mensen fietsen of lopen rondjes door het bos zonder naar voedsel te zoeken. Mensen bewonderen planten , dieren en bloemen en heerlijke insecten zonder ze op te eten. Ik vraag me al heel lang af wat die mensen nu eigenlijk wel eten!" Een aantal zwijnen kijken echt vol bewondering naar Mien. Arnaud: "Hoe komt het dat jij altijd zoveel vragen in jouw hoofd hebt? Jij bent echt slim." Mien glundert van de opmerking. Zij wil ook graag als slim zwijn door het leven gaan.

Mien: "Die mensen doen niets, ze kijken alleen maar naar ons. Dat komt trouwens niet echt intelligent over. Ik heb een voorstel: Als we nu allemaal eens goed opletten of er niet stiekem eentje iets eet, en wat er dan gegeten wordt." De rotte zwijnen kikken bevestigend, bijna weer synchroon.
Een aantal mensen maakt een angstig geluidje en verdwijnt. De rotte zwijnen blijven de mensen aanstaren in de hoop iets van het eetgedrag te kunnen waarnemen. Een oudere vrouw pakt iets uit haar tas en neemt een hap. Spontaan begint een aantal zwijnen te knorren en zij doen een aantal stappen dichterbij. De mensen schrikken zich lam en gaan er als een haas vandoor. De oude vrouw laat van schrik haar eten vallen. De rotte zwijnen rennen op het voedsel af.

Mien is zwaar teleurgesteld: "Eten mensen appels? Is dat alles wat ze eten?" De groep gaat het bos weer in om lekker te wroeten. Mien blijft achter, alleen. Zij moet het eerst even verwerken.