Verschillende visies

foto: Paul Klein

"Hey hoi, ik ben Albertus, Er ligt me iets op het hart wat ik graag wil delen: Edelherten zijn echte bosbewoners en er is me iets opgevallen... Wij hebben een bepaalde eigenschap gemeen met mensen. Echt waar!. Dit kan bijna ook niet anders, want we zijn allebei zoogdieren, maar over dat stuk wil ik het eigenlijk niet hebben."

Albertus kijkt even trots om zich heen, alvorens hij verder gaat: "Wij Edelherten zien veel mensen. Op de een of andere manier komen ze graag bij ons in de buurt, maar het mensenvolk is erg verlegen. Ze houden namelijk altijd afstand. Wat wij overigens bijzonder prettig vinden. Wij hebben hiermee alle rust om naar de mensen te kijken. Het gaat uiteindelijk om de visie, de kijk op het leven, onze existentie."

Wat Albertus dan erg opvalt is dat mensen op te delen vallen in twee soorten. De tevreden soort die door een positieve bril kijkt en de negatieve soort die altijd de zogenaamde fouten ziet. Albertus is blij met zijn heldere kijk: "Ikzelf behoor tot de positieve soort met een positieve blik." Hij wordt plots onderbroken door zijn soortgenoot...

---

​                                                                                   foto: Paul klein

"Ja, ik neem even het woord over. Mijn naam is Clementinus. Ik behoor tot de andere groep Edelherten... Mijn maat Albertus kan makkelijke praten, maar vergeet gewoon dat er vervelende dingen gebeuren in het leven. Ik kan mij bijvoorbeeld ontzettend afgewezen voelen door ee n Hindeals ze voor een ander kiest. Als ik ergens op een mooi plekje wil gaan liggen is juist die ene plek al bezet. Of erger: Als ik honger heb zijn anderen mij geregeld voor en de meest sappige blaadjes al opgepeuzeld.! Dit zijn vervelende dingen."
Clementinus gooit het ineens over een andere boeg: "Ik zie ook vaak de teleurstelling bij de mensen: Als ze ons net niet zien bijvoorbeeld tijdens een wandeling terwijl ze dit wel verwachten , of misschien nog erger voor de mens: zodra de perfecte foto van één ons mislukt is. De treurigheid die de mens dan uitstraalt, poeh. Ik zie dat en voel zo met diegene mee. Dit soort mensen snap ik veel beter en zie ik ook veel meer dan de blije en positieve." Clemetinus zucht diep.... en kijkt naar zijn vriend Albertus....

Albertus neemt nog even het woord over: "Zo zie je maar weer. De visie zegt vaak meer dan de feiten Je kunt alles positief bekijken en er de argumenten voor zoeken, ook alles negatief bestempelen. Dit is de existentiële kijk! Mensen hebben evenzo de keuze hiervoor, ik kies altijd voor de positieve kijk, de positieve mening. En jij lezer?"

---