Seizoensverlichting

"Wij bomen groeien door licht, zo laden wij energie op.  Als het licht is; 's nachts zijn we in ruste en verwerken we alles in stilte. Al honderden jaren terug stonden wij EIKEN symbool, voor kracht En bij bij het langer worden van de dagen kregen wij zeker ons loof weer terug. Wij eiken werden zelfs aanbeden. Dat waren nog eens tijden... Mijn naam is trouwens Wodan, de eik. Aangenaam"

Wodan is even stil en geniet van een avondbriesje. "Ik sta hier samen met mijn maatjes. Vroeger, toen ik klein was, hadden we hier bossen. Maar mijn familie heeft plaats moeten maken voor landbouwgrond en wegen. Ooit was het ook nog eens  echt donker 's nachts, Tegenwoordig wordt het dat eigenlijk niet meer, en we staan niet meer in het bos in grote getalen. Er rijden nu geregeld auto's langs met lampen aan. Over licht gesproken."

"In de zomer is er veel licht en in de winter weinig, Dit hoort bij de jaargetijden, het ritme van de aarde. Daar houden wij bomen van, dit doet ons goed. Wij Eiken zijn sterk en kunnen wel tegen een stootje. Wat wij trouwens dolkomisch vinden is dat mensen vroeger bang waren dat de lente niet terug zou komen. Wij voelen gewoon dat dit gebeurt, met een abrupte overgang van erg koud naar veel te warme temperaturen, zoals laatst tussen de Sint en de eerste week van dit jaar. Als mensen meer zouden voelen en minder zouden denken, zouden ze het ook weten van de lenteloze tijden." 

"Mensen zien licht als iets heiligs. Wij bomen denken dat zij eigenlijk bang zijn voor het donker...daar komt het woord Verlichting ook vandaan. Dat is voor velen het hoogst haalbare, ook wel Moksha genaamd. Wij bomen vinden juist de cadans tussen donker en licht gewoon iets magisch hebben."

---