sage, legende, sprookjes, verhalen, Veluwe
4/26/2021 0 Comments Roffelen is sexy!![]() De grote bonte specht is de meest voorkomende specht in Nederland. Deze specht roffelt het liefst de hele dag door. Dat zit in de aard, de ziel, de kern. Het diertje kan niet anders. Hier zie je Senn, hij tokkelt naar hartelust. In eerste instantie is hij op zoek naar insecten. Senn: "Na een beetje roffelen op een boom, komen de insecten naar buiten en die zijn zo lekker. Zelf zijn zij zich dat gelukkig niet zo bewust!. Dat levert ons spechten al snel een heerlijk maaltje op!" Het is een zonnige middag en Senn lijkt niet van zijn plek te willen. "Zal ik jullie een geheimpje vertellen?", gaat Senn verder als hij zijn snaveltje leeg heeft gegeten. "Wij spechten zijn eigenlijk verslaafd! Als wij eenmaal beginnen met trommelen kunnen we bijna niet meer ophouden. Wij vinden het zo fijn om te doen." Senn pikt nog een paar insecten weg die hij op de boombast ziet kruipen. En dan ineens: "Wij lokken ook de vrouwtjes door te roffelen, dat vinden wij erg sexy. Roffelen is eigenlijk de essentie en het doel van ons bestaan." "Roffelen is sexy en de kern van ons bestaan" "Ik heb trouwens weer een vrouwtjeshart weten te veroveren. Mijn liefde voor dit broedseizoen is Suzan. Mijn geroffel was werkelijk betoverend voor haar! Zij was meteen verkocht. Ik maak hier op de foto ons liefdesnest. Een rond gat aan de buitenkant en in de boom gewoon een kuiltje." Senn begint weer naar hartelust te roffelen. Dit klinkt in de oren van deze vogels nog mooier dan het beste werk van Mozart of Bach. foto: Karin Knap-Meijer ![]() Senn zit hier op een berk. Veel bonte spechten zijn dol op de berk, omdat het een zachte boomsoort is. Dat is prettiger om een gat in te boren. De Bonte specht kan wel wel 12:000 keer per dag net zijn kop tegen een boom aan rammen, ehhh roffelen. Senn: "Mensen denken vaak dat ik hoofdpijn heb , maar dat heb ik nooit. Mijn kopje is gebouwd om te roffelen met een ingebouwde schokdemper en wat extra vocht bij mijn hersenen. Moeder natuur heeft mij mooi geschapen." Het mannetje wipt even naar een nabijgelegen tak en kijkt blij naar boven. "Hebben jullie het mooie gat hier gezien?? Voor de liefde en met liefde gemaakt. Ik ga een stukje vliegen. Mijn vrouwtje neemt het over." Weg vliegt Hij. Zou hij nu meteen naar een andere boom gaan om daar tegenaan te tikken? foto: Karin Knap-Meijer ![]() "Hi ik ben Suzan. Ik ga de binnenkant van ons nest even goed uithollen, zodat ik straks mijn eitjes erin kan leggen." Het zaagsel vliegt het nest uit. "Hebben jullie mijn Senn horen roffelen? Wat een sexy geluid he? Ik herken zijn getik uit duizenden, het klinkt zo warm en onderscheidend. Ik smelt er voor weg." "Eitjes gewoon op de bodem" Het vrouwtje moet verder, maar zegt toch nog even: "Ik werk hard door want morgen of overmorgen ga ik al mijn eitjes leggen. Dan moet het nest klaar zijn, dat snapt iedereen." Al tokkelend en wroetend gaat het vrouwtje verder aan het werk en ze steekt af en toe haar kop naar buiten om een hele berg zaagsel naar buiten te gooien. "Zal ik jullie een geheimpje vertellen? Wij bonte spechten leggen onze eieren gewoon op de bodem van ons nest. We maken geen zachte ondergrond. Dat is niet nodig. Wij houden van onze nestboom en willen deze graag voelen zonder kriebelige blaadjes of takken. Bovendien is ons nest in de boom super veilig." "Als de jonkies straks geboren worden gaan we allebei lekker tegen de boom aan zitten tokkelen om daar de meest heerlijke insecten achter een boombast vandaan te halen. Wij bonte spechten hebben allemaal ons eigen territorium, waarbinnen we voedsel verzamelen. Zo houden we het onderling gezellig." Er vliegt weer een berg zaagsel het nestgat uit. "Onze kinderen leren snel ons eigen geroffel herkennen en terugvinden.... Ik ga weer fijn roffelen!" Foto: Karin Knap-Meijer verhalen vanuit het hart over de Veluwe
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
April 2023
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...