foto: Paul klein ![]() "Hi, ik ben Bas. Buizerd. Ja hierboven in de lucht. Daar ben ik vaak. Weten jullie wat wij roofvogels gemeen hebben, doordat wij een groot gedeelte van de tijd in de lucht zijn? Overzicht! Heel belangrijk in het leven...Ook overzicht in wat er op de grond gebeurt." De buizerd vliegt een paar mooie figuren om indruk te maken. "Ik zie veel en hoor veel vanuit mijn hoge positie. Zo ook wat er op de Hoge Veluwe heeft plaats gevonden. met de Wolf." De buizerd zucht diep: "Wij dieren hebben onze eigen kijk op de wereld om ons heen. De wolf hoort oorspronkelijk in Nederland thuis en natuurlijk moet de wolf ook eten, dat doen we allemaal. "Ik lust graag muizen bijvoorbeeld, daar moppert niemand over, muizen genoeg, toch?! De wolf lust graag een schaap, zwijn of konijn... Trouwens de wolven pikken altijd de zwakkere eruit, die zijn het makkelijkst te vangen. Dat doen wij roofdieren allemaal." Er valt een stilte. "Jullie mensen eten en drinken van alles.... dat meestal uit een supermarkt komt. Vlees is al voorgeslacht en keurig voorverpakt, dit heeft niets meer met jagen te maken. Dus de meeste mensen beseffen ook niet goed dat er werkelijk gejaagd of gefokt en gedood moet worden voordat er vlees gegeten kan worden." Bas Buizerd zet de daling in: "Ons werk is werkelijk het jagen op vlees, wij gaan niet naar kantoor of de supermarkt. Voor de wolf geldt exact hetzelfde!" Hij vervolgt meteen: "Wij zijn trouwens maar wat blij met de wolf, de meeste van ons wilde dieren eten graag aas. Wolf laat altijd een gedeelte van zijn prooi achter, dat is makkelijk scoren voor ons." Bas buizerd gaat rustig op een paaltje zitten en legt zijn veren even in de juiste plooi, voordat hij verder gaat met zijn verhaal... "De ophef over de wolf op het Nationaal Park De Hoge Veluwe of in Friesland snappen wij vogels niet! De wolf hoort hier thuis, de mensen hebben hem uitgemoord en weggejaagd. En volgens mij willen ze dat weer gaan doen, waarom? De wolf zorgt ècht voor balans in de natuur." Bas buizerd onderdrukt een lachje... "Die moeflons die ze in het Nationaal Park hebben en trouwens ook op het Wekeromse-zand, zo uniek zijn de Corsicaanse-schapen niet. Zijn wel pure import en horen hier oorspronkelijk niet, nu schijnen ze het goed te doen, dus laat maar grazen. Wij discrimineren niet. Andere dieren als de Veluwse schapen kunnen dat werk trouwens ook doen!. Ik zie ze vaak aan het werk, ook toppers!" Bas Buizerd schraapt zijn keel: "Oke, nog één punt. Ik bekijk natuurlijk alles vanuit vogelperspectief, dat besef ik wel. Het allerlaatste punt en daarna ga ik weer heerlijke muizen vangen (ik alleen al vang er ruim 2000 per jaar, daar moppert gelukkig niemand over). Maar... misschien kunnen de media eens met harde cijfers komen. Cijfers over hoeveel dieren er neergeschoten worden in Nederland (en op de Hoge Veluwe..!) per jaar en hoeveel dieren de wolven in totaal doden/opeten per jaar. Lijkt me boeiend! Daarna gaan we een feitelijk gesprek voeren." Terwijl Bas Buizerd de lucht in vliegt zegt hij: "Misschien lusten de mensen te graag moeflon paté!? Ik denk namelijk dat er meer moeflons afgeschoten worden door de mens, dan opgegeten door onze vriend de wolf. Ik ben zo benieuwd. .. naar cijfers!"
4 Reacties
7/25/2021 1 Reactie Vleermuis Katja gered?In oude sages komt de vleermuis er slecht vanaf. Dit komt voornamelijk door de vampiervleermuis, die overigens enkel in Midden- en Zuid-Amerika voorkomt, dus niet in Europa! Maar verschillende verhalenvertellers hebben zich behoorlijk uitgeleefd op de Dracula-vleermuis en er angstaanjagende verhalen bij bedacht... Maar kloppen deze angstaanjagende verhalen nu werkelijk voor onze Nederlandse vleermuis?
De vleermuis is voor veel mensen onbekend en onbemind. Het is een zeer klein zoogdier, dat een enorme hoeveelheid muggen opeet, althans de vleeseters onder de soort. Wie een hekel heeft aan muggen zou bijna wel een fan van de vleermuis moeten zijn. Dit soort hebben wij in ons land: de insecteneters, goed voor ongeveer vier maanden per jaar muggen vangen, evenals motjes en kevertjes. Er zijn in andere landen ook vegetarische vleermuizen en die eten voornamelijk nectar en fruit. Vliegen: Het vliegen kan het dier doordat de vleermuis een gevleugelde huid heeft tussen voor- en achterpoten. De vleermuis kan deze huid uitstrekken. Zijn plek ten opzichte van de rest van de wereld weet de vleermuis door kleine geluidjes uit te stoten; door de manier waarop het geluid terugkaatst, bepaalt het dier vliegensvlug zijn locatie en de vliegroute. Katja de vleermuis: Hier op de foto is een sterk vermagerd jonge vleermuis te zien, Katja! Katja: "Mijn moeder ging net te vroeg weg. Ik was nog niet klaar met het drinken van moedermelk en kende nog te weinig vleermuisgewoontes, toen mijn moeder al vond dat ik oud genoeg was om mijn eigen vleugels uit te slaan. Maar ik kon het nog niet, was nog niet zover toen. Ik zat tegen een boom aan te beven van angst, de hele dag door." Het diertje werd gevonden door een oplettend gezin ergens op de Veluwe. Het gezin heeft het diertje aangemeld bij www.vleermuis.net. In no time werd het diertje opgehaald door een vrijwilliger, die het verzwakte dier om de paar uur bijgevoerd en verzorgd heeft. Katje: "Wat was het fijn en warm in de doos bij die mijnheer en wat gaf hij me heerlijk voedsel. Ik voel me nu echt een stuk beter." Na deze oppepbeurt is de jonge vleermuis weer terug in de tuin geplaatst waar deze eerder verzwakt werd gevonden. Katja: "Ik weet dat ik hier gevonden ben, maar ik weet niet meer hoe ik hier gekomen ben. Weten jullie dat het leven van een vleermuis best angstaanjagend is? We vliegen met hoge snelheden door de lucht, rakelings langs elkaar heen en we willen allemaal mugjes vangen, vaak nog dezelfde ook..!. Hoeveel bijna-botsingen we wel niet gehad hebben is echt niet normaal meer. Ik heb persoonlijk een rustig karakter en schrik altijd enorm van bijna vliegongelukken. Ik heb al eens vliegregels of afstandsregels voorgesteld, maar mijn maatjes vonden mij toen een Wappie. Alhoewel ik niet precies weet wat dit is, was me wel duidelijk dat ze het geen goed idee vonden." Of deze oer-Hollandse vleermuis het met al zijn intelligentie en extra verzorging gered heeft....? Dat is niet helemaal bekend. Wel dat na verloop van tijd deze vleermuis plotseling was verdwenen van de plek van terugzetting en er plots ook veel minder muggen in de tuin bij het gezin vlogen..... Nut: Niemand haalt zoals een vleermuis normaal gesproken gedurende vier maanden per jaar ongeveer 3000 muggen per nacht uit de lucht, net als de nodige motjes en springende en vliegende kevertjes. Dit is best knap van de vleermuis! Dat is best wel wat zorg waard, toch? Of niet soms? Met dank aan de lieve vrijwilliger van: www.vleermuis.net foto: Cindy Raaijmakers
"Vluchten kan nog, we zijn nog niet te laat," meldt Martha de leidhinde. De moeders met kinderen verzamelen zich. "Wij zijn gedwongen te vluchten. Opeens zijn we niet meer veilig hier op de Veluwe. Wij moeten ons thuis verlaten. Mensen kunnen zo wreed zijn. We worden binnenkort allemaal afgeschoten, als we niet snel vluchten!! De natuur wordt gezien als een stuk Cultuur, wat door menselijk handelen gecultiveerd zou moeten worden?" Er is een hoop onrust bij de dieren. ze willen niet weg van hun vertrouwde plek. Faunabeheereenheid Gelderland (FBE), gaat namelijk duizenden: edelherten, damherten en zwijnen neerschieten. Volgens experts van faunabeheer Gelderland zijn er nu meer "wilde dieren" dan de natuur aankan. "Gaan we ver op reis?" vraagt één van de jongere dieren. Haar moeder knuffelt haar geruststellend. Martha de leidhinde: "De mensen snappen vaak niet dat ze de natuur zijn gang kunnen laten gaan. Waarom wil de mens overal invloed op hebben? Wij dieren kunnen makkelijk dingen loslaten en vaak komt het dan goed. Op dit moment moeten we wel in actie komen, simpelweg om onszelf en onze kinderen te redden en een betere toekomst te geven. Wij zijn gekwetst, voelen ons echt verjaagd en gaan op zoek naar een veilig leefgebied." Een nieuwsgierig zwijntje komt aanlopen en mengt zich in het gesprek: "Ook de Wolf is niet echt welkom op de Veluwe. Nu ben ik zelf niet zo dol op de wolf, omdat ze graag zwijnenkinderen eten. Maar... Als wij dieren mogen kiezen, dan liever een wolf dan een groep jagers. Wij raken zo gestrest van jagers." Alle dieren hebben hun eigen verzamelplek om uiteindelijk weg te trekken. Richting het Oosten. Martha: "Wij merken vanzelf wel hoe ver we moeten gaan om rust en veiligheid te vinden. Misschien wel tot in Polen of Rusland. Ik verwacht wel dat de dieren daar net iets andere gebruiken en omgangsnormen hebben. Zelfs het gras en de blaadjes zullen daar anders smaken, maar dat is een kwestie van wennen, als wij maar veilig zijn." "Kom dames en kinders we gaan op avontuur op zoek naar rust en veiligheid." De roedel komt in beweging, zowel groot als klein springt elegant over het eerste hek, op weg naar het onbekende... Veilige reis! foto: Cindy Raaijmakers 6/22/2021 0 Reacties Respect!Foto's: Paul Klein
"Wij willen ons even voorstellen, wij zijn de handige Harries van de toekomst. Timmerman haas, makelaar Boommarter en autoverkoper Vos. Alle drie zijn wij goed opgeleid en vakbekwaam en in het bezit van een VMBO-diploma als basis en daarna zijn wij verder gaan leren. Inmiddels verdienen we een hele dikke boterham." Vos Reynaerde: "Bij wijze van spreken, dan want wij Vossen eten natuurlijk geen boterhammen." Vos gaat erbij zitten en likt zijn pootjes af. "Als verkoper heb ik niets de klagen: de zaken gaan goed, ik heb aanzien. Dieren die vroeger op mij neerkeken, kijken nu met respect naar mij. Ik ben blij dat ik heb doorgezet en doorgeleerd." Barend de Boommarter komt zijn huisje uit: "Heeft er hier iemand interesse in een prachtig appartement? Ook in het bos is er geregeld een huizentekort. Ik ben blij dat ik kan helpen in een noodsituatie" Barend kijkt nog even goed om zich heen of er geen toekomstige klant is. "Vroeger werd ik altijd voor dom versleten, dat was vanaf de basisschool totdat ik ben gaan werken. Wat is dit werk toch Leuk! Veel leuker dan in de schoolbanken zitten enzo... Laatst kwam een oud-klasgenoot van de basisschool een appartement bij mij kopen; Universiteit afgerond en best een leuke baan heeft ie... Maar wat nog leuker is. Ik verdien meer en ben volgens mij ook nog eens veel gelukkiger met mijn gezin." Handige Hans Haas: "Je moet niet vergelijken Barend, dat slaat nergens op. Ik verdien ook meer dan oud-klasgenoten die dan zogenaamd hoogopgeleid zijn. Dat maakt allemaal niet uit. Wij doen werk wat we leuk vinden en waar we nog goed in zijn. Wij hebben vrouwen die ons echt leuk vinden en niet bij ons zijn vanwege het geld." Haas stopt even en snuffelt in de lucht. Hans Haas vervolgt: "Het enige wat belangrijk is, is dat wij allemaal onze bijdragen leveren aan de maatschappij. We hebben elkaar nodig, het maakt niet uit welke kleur, leeftijd, omvang of wat dan ook we hebben. Wat fijn zou zijn, is dat onze cultuur van werken met de handen meer waardering krijgt of bijvoorbeeld verkoopwerk. Wij zijn net zo hard nodig als een chirurg, schooljuf, treinmachinist, politie-agent of financieel adviseur. Iedereen heeft zijn eigen taak. Respect voor iedereen!" “ik ben Perla, de IJslander. Wij IJslanders komen oorspronkelijk uit IJsland (gek hè?) en zijn gewend aan ruimte en het wonen in de wilde vrije natuur waar nauwelijks mensen zijn. Hier op de Veluwe is het anders, echt waar! Wij delen hier onze ruimte met de mens. Zo komen wij echt voor mysteries te staan..." Met haar hoofd wijst Perla naar een geparkeerde fiets. "We proberen enkel een verklaring voor onbegrijpelijke zaken te zoeken, wij IJslanders zijn namelijk ontzettend nieuwsgierig en proberen de wereld om ons heen te begrijpen." Perla kijkt even of ze wel wordt begrepen en vervolgt haar uitleg: "Het begrijpen van de wereld om ons heen geeft ons rust en een veilig gevoel. Onze logica is in ieder geval drastisch anders dan dat van de mens. Wij denken anders en hebben andere behoeftes." Perla schud haar witte manen even lekker door elkaar. foto: Karin Knap-Meijer Björk schraapt zijn hoef over de bosgrond en vertelt vol verwarring verder: "Vervolgens gaan mensen ook op de zachte bospaden lopen en fietsen. Maar een klein gedeelte maakt werkelijk gebruik van de stenen paden. Wij IJslanders snappen het echt niet. Misschien dat de paarden die hier al van generatie op generatie wonen het beter begrijpen, het kan natuurlijk ook simpelweg een cultuurverschil zijn. Op IJsland hebben we deze stenen niet in onze natuurgebieden. Wij vinden de mens hier op de Veluwe een mysterieus wezen." Björk kijkt er vragend bij, alsof hij een uitleg verwacht. Perla staat naast een fiets en wil haar verbazing uiten. Om de aandacht te trekken schaaft ze haar hoef over de grond. "Dat mensen op deze gekke dingen kunnen zitten die jullie fietsen noemen?" Ze grinnikt hinnikend... "Waarom gaan mensen überhaupt op die gekke dingen zitten, wat is het doel?" Ze wacht niet op antwoord, maar praat door: “Na een stukje fietsen zetten of gooien mensen de tweewielers ergens neer en gaan verder lopen." Perla schudt uit verwarring nogmaals met haar manen. "Vanuit onze paardenblik kun je beter meteen gaan lopen, of een lekker stukje rennen. Dat er soms mensen in het bos rennen snappen we heel erg goed, wij vinden dat ook heel fijn om te doen. Dat stuk van de mens snappen we wél! "Dat mensen rennen, dan snappen wij IJslanders heel goed" Foto's: Karin Knap-Meijer
Björk verteld: "Wij paarden zijn kuddedieren dus rennen we eigenlijk altijd samen. Het kuddegedrag van de mens is ons nog niet volledig duidelijk. Ze rennen graag in groepjes, maar soms zie je er ook ééntje alleen en die maakt best een gelukkige indruk." Perla: "Nu we toch even alles op tafel leggen. Die paaltjes, zomaar opeens op de meest gekke plekken en altijd naast een stenen pad, die gebruiken wij om lekker aan te krabben. Maar wat doen mensen: die gaan erbij stil staan en kijken vaak vol bewondering naar die paal en wijzen vervolgens allerlei richtingen op." Björk krabt zich even lekker aan een paal. "Waarom staan er overal van die gekke paaltjes met plaatjes? Mensen gebruiken die niet om te krabben...” Björk zucht: "Ik ga een lekker stukje rennen, het is genoeg." Perla kijkt nog even vol verbazing naar de door mensen ingerichte wereld en gaat samen met haar zus grazen. Perla: "Gezellig met mijn zus! Maar toch wil ik even melden dat wij IJslanders de wereld echt anders zouden inrichten. Duidelijker." foto: Karin Knap-Meijer 6/16/2021 0 Reacties Wie kijkt naar wie?Foto: Anette Witvliet
Zwijn Geert: "Het is ons bos, wij zijn hier de baas." Een hele rotte zwijnen kijkt naar een stel fietsers. Knor zegt op geruststellende toon: "Die mensen op wielen komen meestal niet echt het bos in en blijven altijd op het pad en zijn niet gevaarlijk." Geert: "En toch heb ik een hekel aan ze, het is ons bos." Mien, één van de slimmere zwijnen: "Kijk even naar de feiten knorrepot," terwijl ze Geert heel streng aan kijkt... "Feiten?" vraagt Geert. Mien knikt bevestigend. Mien: "Kunnen wij zeggen dat het ons bos is? Er leven zoveel dieren hier, en zolang die mensen op het pad blijven en zich aan de regels houden, hebben wij er eigenlijk geen last van." De rotte zwijnen knikken bijna gelijk, vanwege de wijze woorden van Mien. De fietsers zetten van schrik een stap achteruit, als reactie op het synchroon knikken. In de tussentijd kijkt de zwijnengroep naar de nieuwsgierige mensen. Mien: "Kijk eens goed, de mensen blijven op het pad, zij kijken enkel vol bewondering naar ons." Mien houd even haar adem in en gaat op geheimzinnige toon verder: "Om eerlijk te zijn, die mensen wil ik ook wel eens beter bekijken. Willen jullie niet iets mèèr van ze weten? Het zijn echt rare wezens. Mensen fietsen of lopen rondjes door het bos zonder naar voedsel te zoeken. Mensen bewonderen planten , dieren en bloemen en heerlijke insecten zonder ze op te eten. Ik vraag me al heel lang af wat die mensen nu eigenlijk wel eten!" Een aantal zwijnen kijken echt vol bewondering naar Mien. Arnaud: "Hoe komt het dat jij altijd zoveel vragen in jouw hoofd hebt? Jij bent echt slim." Mien glundert van de opmerking. Zij wil ook graag als slim zwijn door het leven gaan. Mien: "Die mensen doen niets, ze kijken alleen maar naar ons. Dat komt trouwens niet echt intelligent over. Ik heb een voorstel: Als we nu allemaal eens goed opletten of er niet stiekem eentje iets eet, en wat er dan gegeten wordt." De rotte zwijnen kikken bevestigend, bijna weer synchroon. Een aantal mensen maakt een angstig geluidje en verdwijnt. De rotte zwijnen blijven de mensen aanstaren in de hoop iets van het eetgedrag te kunnen waarnemen. Een oudere vrouw pakt iets uit haar tas en neemt een hap. Spontaan begint een aantal zwijnen te knorren en zij doen een aantal stappen dichterbij. De mensen schrikken zich lam en gaan er als een haas vandoor. De oude vrouw laat van schrik haar eten vallen. De rotte zwijnen rennen op het voedsel af. Mien is zwaar teleurgesteld: "Eten mensen appels? Is dat alles wat ze eten?" De groep gaat het bos weer in om lekker te wroeten. Mien blijft achter, alleen. Zij moet het eerst even verwerken. 6/14/2021 2 Reacties Kikker concert en levensdoel![]() Overal klinkt het geluid van kwakende kikkers, op de ene plek nog luider dan op de andere! Gezamenlijk geeft dit een enorm pompeus kikkerconcert. Het doel van dit kwaken is dat de grote kikkervrouwtjes naar boven komen, zodat een mannetjeskikker zich eraan kan vastklampen en hij pas loslaat als alle eitjes gelegd zijn en door hem bevrucht. Karel is een jonge kikker: "Ik voel me zo onzeker tussen al die oudere kikkers. Hun gekwaak klinkt veel voller en luider dan die van ons, jonkies. En de mooie grote vrouwtjes voelen zich meer aangetrokken tot de rijpere kikkers. foto: Karin Knap-Meijer ![]() Karel kwaakt na dit gezegd hebbende toch ineens naar hartelust en kijkt om zich heen of er een kikkervrouwtje überhaupt interesse in hem toont. "Weten jullie dat dit de meest stressvolle tijd van het kikkerbestaan is? Wij mannen moeten nu scoren. Hiervoor zijn we op aarde... om nu te zorgen voor nageslacht." De oude mannetjes zeggen: "Erop of eronder!" "Daarmee wordt bedoeld: òf je springt op een vrouwtje en laat haar niet meer los òf je duikt diep weg omdat je, je dood schaamt. Kikkertrots of niet dus?!." Karel kijkt om zich heen en kwaakt nog een paar keer luid. Hij ziet een vrouwtje en klampt zich er zielsgelukkig aan vast. "Doel bereikt!" foto: Karin Knap-Meijer Nog een weetje: Alle kikkervrouwtjes zijn veel groter dan de mannetjes, omdat ze anders het vastklampende mannetje niet overleven. Hieronder het kikkerconcert! |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
Januari 2022
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...