Ouderliefde!

Foto: Paul Klein

De bonte Vliegenvanger is hard aan het werk om de jonkies te voeden. 

Victor de vliegenvanger: "Mijn vrouw en ik hebben wel zes eieren gekregen dit jaar, en er zijn er wel vijf uitgekomen. We hebben dus een groot gezin om te voeden. Constant aan- en afvliegen met voedsel. Een echte uitputtingsslag, maar door onze ouderliefde doen we alles." Ondertussen houdt hij goed in de gaten of er niet toevallig een insect langs vliegt. Zoals zijn soortnaam al doet vermoeden, vliegende insecten zijn hun grootste voedselbron. Victor snatert verder: "Wij hebben zo'n zestien dagen nodig om onze jongen groot te brengen, daarna kunnen ze hun eigen vleugels strekken en de wijde wereld in vliegen. Dan hebben wij onze taak als ouders goed volbracht."

Victor vliegt weg en vangt behendig een vlinder-achtig dier en brengt het naar het nestkastje. Hij wipt naar binnen en gaat ook weer snel naar buiten. Lichtelijk gestrest komt Victor nog even terug: "Wij hebben echt een enorm drukke tijd, zo'n zestien dagen lang. Daarna hebben wij een paar weken de tijd nodig om weer op gewicht te komen en bij te komen van onze zware ouderlijke taak. Maar we doen het met liefde hoor, het zijn tenslotte onze kinderen."

Weg is hij weer om het volgende insect aan zijn snavel te prikken en dit als een goede vader naar zijn kroost te brengen: Victor: "Mijn vrouw en ik hebben het er weleens over dat vooral zoogdieren zò lang voor hun kroost moeten zorgen. Wat een uitputtende bezigheid. Dan heb ik het nog niet eens over de mensen, die zijn wel zo'n twintig jaar bezig hun kinderen groot te brengen. Wij zouden dat niet overleven, Wij Vliegenvangers blijven meestal maar één broedperiode bij elkaar, heel soms langer. Maar zeker geen twintig jaar zoals bij veel mensen het geval is."

"Wat ik zelf ontdekt heb, is nadat de kinderen uitgevlogen zijn, dat mensen dan een andere partner kiezen. En dan pas zijn ze weer vrolijk na jaren van opvoeding. Dat valt mij dan weer op hè als mensen hier wandelen. Ik doe weleens navraag bij vrolijke mensen vanaf de 50 jaar, en het klopt steeds..! Wat mij opvalt is dat hazen, runderen en paarden er ook weer hun eigen gewoontes op nahouden. Dat zijn mijn bevindingen rond de Heidebloemplas waar ik al een paar jaar verblijf." Valt jullie mensen dit soort eigenaardigheden ook op? Dat van de dieren en van de vrolijke mensen? Ik ben erg benieuwd of dat in het hele land ook zo is, in de stad, het bos en op het platteland! Klopt dat inzicht ook wat jou, lezer, betreft?

---