Opa: "Waarom heb ik een naam?"

"Opa waarom heb ik een naam?" vraagt het kleinkind van een jaar of zes.
"Als je een naam hebt, kan ik je roepen en dan kun je naar mij toe komen." Het kleinkind denkt even na. Opa gebruikt de korte stilte om verder uitleg te geven. "Als je met een vriendje of een vriendinnetje speelt, is het ook handig als je hem of haar bij de naam kunt noemen."  Het kleinkind knikt bevestigend.

"Maar opa ben ik dan mijn naam?" Opa glimlacht en zegt: "Nee, Je hebt een naam omdat dit handig is, daarom heeft iedereen een eigen naam. Jij bent veel meer dan jouw naam alleen." Het kleinkind denkt even na en zegt dan: "Maar wie ben ik dan? Ik kan ook best veel, zoals fietsen, tekenen, eten zonder morsen en al een beetje schrijven. Ben ik dat dan?" Opa glimlacht: "Dat kun je allemaal en hoort ook bij jou. Net zoals wat je lekker vindt om te eten en met wie je graag speelt. Voor mij ben jij: Vreugde, hoop, geloof, liefde, verwachting, blijdschap, mogelijkheden en nog veel meer." Opa kijkt even naar zijn kleinkind en gaat verder. "Al die dingen samen maken jou tot wie jij bent. Alles wat je graag doet, denkt en zegt, de kleding die je aan hebt." Het kleinkind luistert aandachtig en zegt: "Dat is veel!" Opa knikt: "Je bent alles wat je wilt zijn. Jij kunt kiezen." Het kleinkind staart even voor zich uit...

"Maar ik weet nog niet wat ik allemaal wil. Nu ben ik zes, maar over een paar jaar ben ik ouder en wil ik misschien iets heel anders;" Zegt het kleinkind, terwijl het op schoot klimt. Opa knikt grinnikend: "Dat hoef je nu nog niet te weten, daar kom je vanzelf achter als je ouder wordt." Het kleinkind geeft opa een dikke knuffel.

"Wil je nu een ijsje?" Vraagt opa tenslotte. Het kleinkind lacht en knikt bevestigend. "Kijk zo simpel is het leven, zo makkelijk is kiezen wat je wilt. Jij wilt nu een ijsje." Opa en kleinkind genieten samen van het ijsje...

"Maar opa, jij heet Opa en bent opa." Opa knikt. "Dat is nou zo leuk aan opa zijn! Dat hebben alleen opa's en oma's."

---