Kraanvogels horen bij de Veluwe

​                                                                                                      foto:Paul Klein

Sinds mensen het zich kunnen herinneren komen in Hoenderloo kraanvogels langs. Deze statige vogels met lange nek en hoge poten, zijn dan op doortocht. Ze broeden in Scandinavië en overwinteren in Italië. Ze rusten tijdens hun reis even uit in het rustige Veluwse dorp.

Kraanvogels staan bekend als zeer vredelievend, behulpzaam en rustig. Als de groep Kraanvogels weer hun seizoens-pitstop aan de rand van het dorp maken, is iedereen blij. Het zijn de aankondigers van zowel de lente als de winter.

... Zo ook een paar honderd jaar geleden...

Kraanvogel Akira is net geland in Hoenderloo: "Wij houden van vaste plekken, en niet van reizen, maar in het warme Zuiden koken onze eieren voordat ze uitkomen. En in het koude Noorden overleven we de winter niet. Wij moeten dus wel heen en weer reizen, anders sterven we uit." De Kraanvogel kijkt even om zich heen naar zijn soortgenoten, pikt wat aan het lange gras, en vertelt verder. "Deze plek hier, Hoenderloo zoals de mensen het noemen, is prettig. Want hier is het lekker rustig. Wij houden eigenlijk niet van mensen. Wij houden van rust, net als sommigen van jullie soort dat doen."

Niels is een verlegen, stille en vriendelijke Hoenderloose jongen. Hij groeide op in Hoenderloo zonder echte vrienden. Het liefst bracht hij zijn vrije tijd door in de natuur, alleen met zichzelf. Hij maakte ondanks zijn zelfverkozen afzondering geen ongelukkige indruk. Vaak kwam hij al dromend de dag door, soms met een taakje van zijn moeder.
In het bos: sprokkelde Niels hout en plukte paddestoelen, en hij was zeer vriendelijk tegen alle dieren die hij ontmoette. Al meerdere malen had hij jagers belemmerd om wild neer te schieten. Dit deed de jongen door veel geluid te maken, waardoor de dieren schokken en wegvluchtten. De jagers vonden Niels maar een vervelende en rare vogel. Zijn favoriete dier was trouwens de Kraanvogel. Op een mooie zonnige zondag had Niels al uren in de lucht staan turen voordat Akira met zijn hele gezelschap aan de rand van Hoenderloo neerstreek "Mam, ze zijn er,"  gilde hij vol enthousiasme, op zijn benen heen en weer dansend. Hij rende daarna de tuin uit om zijn "eigen Kraanvogel" te zoeken. 

Vorig jaar zomer had Niels een jonge kraanvogel geholpen door een pijl uit zijn borst te trekken en deze vogel vervolgens een aantal dagen liefdevol te verzorgen.. Deze vogel was net op tijd weer genezen om mee te reizen met zijn troep kraanvogels. Niels verheugde zich al maanden om deze vogel weer gezond-en-wel te zien.. Uren kon Niels wegdromen over een ontmoeting met de Kraanvogel. De verzorging had hij als een enorme intense verbondenheid ervaren, waar hij nog vaak over wegdroomde....

Niels gedachten dwaalden af, de legende meldt dat Kraanvogels geluk brengen. Nou mij brengt het zeker geluk dacht Niels, liggend in zijn achtertuin... " Niels, eten!" Niels werd abrupt uit zijn droomtoestand gehaald... Jammer dacht Niels: "Ik dacht echt even dat de Kraanvogels er waren, ik meende ze zelfs te horen.." In het najaar komen ze weer terug, samen hun jongen. Nu moet ik het nog even van mijn dagdromen hebben." 

Hieronder het geluid van de kraanvogels 

---