Blog van de Veluwse verhalenverteller |
2/13/2021 1 Comment Veluwse oma pinguïn heeft het koudDe meeste mensen denken dat pinguïns uitsluitend in het zuidelijk poolgebied wonen, maar dat is niet zo. Ook in Madagaskar en Zuid-Afrika hebben pinguïns een natuurlijk woongebied. Aan de rand van de Veluwe, op de Veluwezoom, is eveneens een pinguïnkolonie aanwezig, namelijk In Burgers Zoo in Arnhem. Hier wonen de uit Zuid-Afrika afkomstige Zwartvoetpinquïns, en die hebben het ijskoud! De thermometer geeft in deze februarimaand overdag temperaturen aan van min 4 en 's nachts tot wel min 10. Dat is echt te koud voor de tropische vogels, die gewend zijn aan temperaturen van gemiddeld 26 graden boven nul! Pinguïns kiezen partners voor het leven en wonen dan samen in een rotsnest, wat ze hardnekkig verdedigen tegen andere pinguïns. Dit nest is beschut en de stellen kunnen elkaar hierin lekker warm houden. Jonge pinguïns en partnerloze Pinguïns hebben geen nest en slapen alleen buiten, dat is met deze temperaturen echt te koud. De koukleumers worden hierdoor binnengehaald door hun verzorgers. Pal voor de kachel! Hieronder zijn de pinguïnverzorgers de single pinguïns aan het vangen om ze naar het warme dichte verblijf te brengen waar een kachel is. Foto's: Burgers Zoo De pinguïns gezellig bij elkaar en de warme kachel. Foto: Burgers Zoo Arnhem Oma Pinguïn heeft het koud Oma pinguïn is sinds kort weduwe. Haar partner is namelijk een paar maanden geleden overleden. Oma uit haar gemis als een echte pinguïn, met het geluid (het zgn 'extaselied') dat lijkt op een balkende ezel. Zij heeft afgelopen tijd dan ook veel gebalkt vanwege het gemis van haar partner. Vanwege de kou was oma erg stil.. Ze uitte haar verdriet dus niet meer. Zij en de andere alleenstaanden van haar soort werden naar binnengehaald door de begeleiding. Eenmaal bij de kachel lijkt oma opeens jaren jonger. Genietend van de behaaglijke warmte praat ze gezellig met alle jonkies en de andere vrijgezellen. Niet alleen haar lijf, ook haar hart lijkt op te warmen. Pinguïn Nelson heeft altijd al een oogje op Oma gehad, hij gluurt al langere tijd vanachter een paar pinguïns naar haar. Dan ineens, in de behaaglijke ruimte, verzamelt hij al zijn pinguïnmoed bij elkaar en grijpt hij zijn kans; hij schuifelt langzaamaan steeds dichter bij oma. Zij waggelt naar het zwarte plateau en hupt erop en hij, Nelson, waggelt haar snel achteraan. Want oma is erg populair bij de vrijgezelle heren. Hij hupt naast haar op het zwarte plateau. Dat oma hem niet meteen boos wegstuurt zegt al veel. Nelson begint voorzichtig aan een pinguïndans (dat is zich buigen en strekken). Alsof dit nog niet genoeg is begint hij ook een pinguïnlied te zingen, speciaal voor oma. Tot ieders verbazing en die van haarzelf lijkt oma erg gecharmeerd van Nelson te zijn. De hele kolonie kijkt naar het schouwspel van de twee pinguïns op leeftijd. Alle pinguïns weten wat dit te betekenen heeft. Oma en Nelson worden een nieuw stelletje, dat elkaar aankomende nachten lekker warm kunnen houden, ook als zij straks weer naar buiten moeten. Hieronder een groot deel van de pinguïns kolonie van Burgers Zoo uit Arnhem, constant wordt gekeken wat het fijnst is voor de dieren.. Foto: Burgers Zoo Arnhem. Dank aan Burgers Zoo Arnhem voor informatie en foto's van de pinguïn kolonie.
1 Comment
2/7/2021 0 Comments De driekoppige zwaanZwanen zijn bijzondere dieren. Niet alleen vanwege hun statigheid en gedrag. Kijk maar eens wat deze driekoppige zwaan in zijn mars heeft! Lang, lang geleden, ergens hier vlakbij, overwinterden twee troepen rivaliserende zwanen: De ene groep noemde zich de zwanenzang, de andere de zwanenhals. Beide groepen hadden een eigen sloot en bijbehorend weiland. Ze leefden vredig naast elkaar, omdat er duidelijke territoriale afspraken werden nageleefd. Beide zwanentroepen zwommen wat in het het eigen aanliggende water en aten waterplantjes en al het andere wat het water te bieden had. Als het water te koud was, knabbelen ze wat op het gras. "S Avonds voor het slapen gaan vertelt opa zwanenzang in de schemering hetzelfde verhaal aan zijn troep zwanen: Over de driekoppige zwaan. Een zwaan met drie koppen en elke kop heeft een eigen gave. De middelste kop kan hoop geven, door in de neusgaten van een ander te blazen. De Linker kop kan moed geven, ook door in de neusgaten van een ander te blazen. De rechter kop kan wijsheid geven, eveneens door dezelfde handeling. Opa vertelt elke avond enthousiast hoe jonge zwanen door oog in oog te komen met deze driekoppige zwaan meer hoop, moed en wijsheid verkrijgen. Eigenschappen die alle soorten zwanen als een hoge deugd beschouwen. Op een winterse dag had één van de jonge zwanen, genaamd Bram, wel iets heel bijzonders gezien tijdens zijn ochtendlijke vliegtocht. Opgewonden kwam hij terug bij zijn eigen troep, de zwanenzang. "Kom snel, ik heb iets heel bijzonders gezien. Onze grote held, de driekoppige zwaan is hier. Vlakbij." Hij klapperde wild van opwinding met zijn vleugels. "Ik kan zelf mijn eigen ogen haast niet geloven, maar ik heb het echt gezien!" Foto's: Gert Gelmers fotografie De zwanen uit zijn troep waren niet onder de indruk van Brams woorden en opwinding. Zijn oudere broer Ralph zuchtte diep: "Nu even niet Bram, het gras is zo lekker met beestjes ertussen, laat mij maar even met rust." Bram kon dit niet uitstaan. Hij klapperde nog wilder en stampte nog harder met zijn pootjes, kwetterend en schreeuwend: "Ik heb heb dè driekoppige zwaan gezien!" Ralph kijkt nu ineens wel op, hij ziet dat zijn broertje oprecht is in wat hij gezien heeft en maakt een zacht gorgelend geluid. 'Zou het echt zo zijn'? Iedereen wil de driekoppige zwaan natuurlijk graag ontmoeten. Alle zwanen kennen de mythe van de driekoppige zwaan al eeuwen. Van velen is dit het favoriete verhaal. Deze zwaan heeft namelijk een speciale gave en het vermogen die ook nog eens te delen. De aanwezige zwanen kijken nu op. "Wat zeg je nu dan?", vraagt opa Zwaan die al wat slechter hoort. Bram herhaalt zijn woorden: "Ik heb de driekoppige zwaan gezien. Echt hij staat verderop met de zwanenhals troep in de wei." Opa zwaan begint te snateren van het lachen: "Lieve Bram, dat verhaal van de driekoppige zwaan is gewoon een mythe. Er bestaat geen zwaan met drie koppen." Alle zwanen kijken nu weemoedig naar opa. Er valt een ongemakkelijke stilte. "Wat heb je precies gezien Bram?", vraagt uiteindelijk één van de andere jonge zwanen die graag in de mythische held wil blijven geloven. "Waar heb je hem gezien?" vraagt één van de andere zwanen voordat Bram de eerste vraag kan beantwoorden. Bram kijkt hoopvol en voelt zich gezien en begrepen. Twee weilanden verderop bij een grote boerderij waar ook dieren en kinderen wonen. Foto's: Gert Gelmers fotografie Voordat Bram verder kan praten..."Op dat weiland woont de troep van zwanenhals," meldt opa koeltjes. "Wij hebben een stilzwijgende afspraak met die zwanen dat we elkaars territorium respecteren. Dus jullie mogen er niet heen vliegen", zegt opa terwijl hij de zwanen indringend aankijkt. De zwanen zijn teleurgesteld en gaan weg bij opa. Ze willen echter nog wel horen wat Bram te zeggen heeft. Hij vertelt al lopend: "Ik weet zeker dat ik het goed gezien heb. Daar stond echt de driekoppige zwaan." De zwanen lopen opgewonden met Bram mee en willen elk detail horen van wat hij gezien heeft. "Het liefs zou ik met z'n allen willen kijken en er even heen vliegen," zegt Raph die nu volledig overtuigd is van het verhaal van zijn broertje. Sophie pikt Ralph venijnig in zijn hals: "Dat mag niet, je weet wat opa heeft gezegd!" Foto's Gert Gelmers fotografie Sophie heeft nauwelijks gepikt of er klinkt een enorme plons, gespartel en hard geroep. De zwanen denken geen moment na en vliegen omhoog op weg naar de plons en de noodkreet. Eenmaal in de lucht zien ze meteen dat er bij de sloot van de troep zwanenhalsen iets aan de hand is. Aan de rand van de sloot staat een mensenjongen en hij doet zijn best om er een mensenkind levend uit te trekken. Verschillende zwanen proberen te helpen; met hun snavels trekken ze aan de jas en broek van het meisje dat bewusteloos lijkt te zijn. Met de woorden van het verbod van opa in het achterhoofd gaan ze lager vliegen. De zwanen hebben enkel aandacht voor de kinderen en vooral voor het meisje dat inmiddels bewegingsloos aan de de oever ligt. Het jongetje wat erbij is probeert haar te laten ademen door op haar borst te duwen... De zwanen kijken toe en pikken met hun snavels aan de kleding. foto's: Gert Gelmers Fotografie De jonge zwanen van de troep zwanenzangers landen ook vlakbij de jonge kinderen. De andere, normaal gesproken rivaliserende, zwanen knikken groetend. Iedereen voelt aan dat het belang van het mensenkind nu even voorop staat. Opeens komt vanaf de overkant uit een soort van mist nog een zwaan aangevlogen, of zijn het er drie? Dat kan niemand echt goed zien. De koppen van één zwaan of misschien van drie zwanen buigen over het jonge meisje heen en blazen om beurten de eigen adem in de neusgaten van het meisje. Iedereen houdt zijn adem in en wacht gespannen af. Het meisje begint te hoesten en komt overeind, spuugt water uit en lijkt in orde. De zwanenzang troep zingt een vrolijk zwanenlied. De zwanenhals troep danst sierlijk met hun mooie halzen. Waar de driekoppige zwaan is of de drie zwanen gebleven zijn? Geen idee, weet jij het? |
AuthorMijn naam is Jacqueline Postma, ik vertel graag verhalen, verhalen met een boodschap, een moraal. Archives
September 2023
Categories |
Veluwseverhalenverteller Jacqueline Postma ...brengt de Veluwe tot leven...