Verloren met trots!

                                                                                 Foto: Karin Knap-Meijer

Zie hier het bewijs. "Ik. Carel, ik noem mijzelf graag "De Grote", dus "Carel de Grote", Als kind was ik ook al groot voor mijn leeftijd. Maar wat ik eigenlijk wil vertellen, is dat ik onlangs op de Veluwe enorm heb gestreden. Ik Carel de Grote dus, heb deelgenomen aan de veldslag van het jaar midden op de Veluwe. Moedig heb ik mijn krachten gemeten met grotere en stoerdere mannen. Ik ben doorgegaan, totdat.... Ja! Jullie zien het al.... ik weet niet wanneer ik moet stoppen."

"Na een heroïsche botsing sta ik hier met opgeheven hoofd, , ik Carel de Grote. Dit keer waren er andere soortgenoten sterker en groter, en volgend jaar ga ik de krachtmeting gewoon weer aan. Zoals jullie vast wel weten heb ik dan weer een nieuw gewei, waarmee ik vol trots kan paraderen over de grasvlaktes."

"Ik ben volgens jaar weer gereed om de confrontatie met de andere mannen aan te gaan. De duels die hier op de Veluwe gevoerd worden, zijn wereldberoemd en trekt veel publiek. Wij noemen het: Bronststrijd, door mensen ook wel Bronstijd genoemd. Wij geven de voorkeur aan de eerste benaming, omdat hier meer het gevoel in zit wat er werkelijk in onze hertenwereld gebeurt. Wij mannen vechten in deze periode namelijk om zoveel mogelijk vrouwtjes in onze roedel te krijgen. Dit hoort bij ons, want van jongs af aan staan we al op een afstandje te kijken hoe de grote en stoere herten elkaar te lijf gaan. Het enige wat je dan als jong hert denkt is: 'Dat wil ik ook!'

"Ik wil de strijd aangaan met mijn makkers"

"Nu moet ik wel eerlijk toegeven dat het kijken op een afstand, een stuk rooskleuriger is dan het echte gevecht dat je aangaat met andere mannen. Niet verder vertellen, maar: Ik heb een enorme koppijn en loop ontzettend scheef. Daarnaast doet het echt pijn dat mijn favoriete Hindes nog niet bij mij horen, maar nu nog in andermans roedel zitten. Dat is de prijs die je als Edelhert moet betalen voor het verliezen van de strijd."

Waarom wij herten dit eigenlijk ieder jaar doen, dat weet zelfs mijn moeder niet. Echt niet, De oudere herten geven als verklaring: "Dit doen wij nu eenmaal zo." Carel de Grote tenslotte: "Ik had gehoopt op een betere verklaring, maar zolang iedereen het doet, doe ik het ook!"

---